همه چیز درباره سوسن عنکبوتی گرمسیری

سوسن عنکبوتی یا crinum متعلق به خانواده amarylidaceae ست. که در جنس این گیاه در حدود ۱۸۰ گونه گیاهی تا کنون شناسایی شده. اغلب این گیاهان با گل‌های زیبا بر روی ساقه هایی بدون برگ هستند اما انواعی با برگ سبز ابلق ( رگه‌های سبز کم رنگ و کرمی رنگ) و هم‌چنین تعدادی با ته مایه‌ی قرمز رنگ وجود دارد.

---

سوسن عنکبوتی گرمسیری

سرویس سبک زندگی فردا: سوسن عنکبوتی یا crinum  متعلق به خانواده amarylidaceae  ست. که در جنس این گیاه در حدود ۱۸۰ گونه گیاهی تا کنون شناسایی شده. اغلب این گیاهان با گل‌های زیبا بر روی ساقه هایی بدون برگ هستند اما انواعی با برگ سبز ابلق ( رگه‌های سبز کم رنگ و کرمی رنگ) و هم‌چنین تعدادی با ته مایه‌ی قرمز رنگ وجود دارد. 

طول برگ‌ها در انواع مختلف این گیاه متفاوت است اما نمونه‌ای که در ایران معمول و متداول است برگ‌هایی به حدود یک متر دارد. ساقه گل نیز معمولا چهل تا هشتاد سانتی‌متر ارتفاع دارد ولی در بعضی گونه‌ها به حدود ۲ متر نیز می رسد.

گل‌های سوسن عنکبوتی شیپوری شکل و نسبتا معطر هستند. عرض گلبرگ‌ها در انواع مختلف متفاوت است، برخی پهن و برخی دیگر باریک هستند. اما تنوع برگ‌های باریک بیشتر است و از همین رو به نام سوسن عنکبوتی شهرت یافته است. 

رنگ گل‌ّها اکثرا سفید، صورتی و قرمز است و زمان شکوفایی گل‌ها اواخر بهار و اوایل تابستان می‌باشد. سوسن گرمسیری از گیاهان پیازدار می‌باشد و پیاز نسبتا بزرگ و سنگینی دارد به نحوی که وزن یک پیاز بالغ می‌تواند ۵ تا ۹ کیلوگرم باشد. تمام قسمت‌های این گیاه برای مصرف سمی می‌باشد و به همین دلیل موقع تکثیر و تقسیم پیاز حتما باید از دستکش استفاده کرد که ایجاد حساسیت نکند و از خوردن برگ یا گل آن جدا خودداری کرد. 

این گونه از سوسن عنکبوتی گرمسیری بیشتر در نواحی جنوبی کشور یافت می‌شود و به عنوان گیاه زینتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. برگ‌هایش حدود یک متر طول و ۱۰ سانتی‌متر عرض دارد. ارتفاع این گیاه تا ۲ متر می‌رسد. گل‌های سفید رنگ با گلبرگ‌های باریک دارند و بوی عطر خوبی می‌دهند. 

آبیاری

سوسن عنکبوتی به رطوبت خاک نیاز جدی دارد، گرچه برخی از انواع این گیاه خشکی را تحمل می‌کنند اما به طور کلی خشکی خاک مانع رشد آن می‌شود و به خصوص موقع کاشت پیاز این گیاه، نباید پیازش خشک شود اما این موضوع به این معنای آبیاری زیاد این گیاه هم نیست. همین که خاکش مرطوب بماند کافی‌ست. 

آبیاری زیاد به این گیاه باعث زردی برگ‌ها و سست شدن و پوسیدگی ساقه و پیاز می‌شود و در نهایت از بین می رود. البته خشکی خاک هم باعث ریزش برگ‌ها، عدم گل‌دهی، سوختگی نوک برگ‌ها و در نهایت خشکی گیاه می‌شود.

پس در کل زمانی باید به گیاه آب دهید که خاکش خشک باشد و از آبی استفاده کنید که سرد نباشد، چون تاثیر منفی بر رشد آن دارد. 

آبیاری

نور:

سوسن عنکبوتی روزانه به ۶ تا ۸ ساعت نور مستقیم احتیاج دارد. بهترین مکان برای کاشت این گیاه در باغچه محلی‌ست که صبح‌ها از آفتاب و عصرها از سایه برخوردار باشد که در تابستان از آفتاب سوزان در امان بماند اما نیازش از دریافت آفتاب مستقیم هم مرتفع شود. 

اما در صورتی که آن را در آپارتمان نگه‌داری می‌کنید چند ساعتی در معرض نور مستقیم آفتاب قرار دهید. 

نور

نگه‌داری سوسن عنکبوتی گرمسیری

اصولا یک گیاه همیشه سبز است و حداقل دمایی که می‌تواند در طی شب تحمل کند ۵ درجه سانتی‌گراد است البته به شرطی که میانگین دمایش ۱۲ تا ۱۵ درجه سانتی‌گراد باشد. در صورتی که دما کمتر از این مقدار شود رشدش متوقف می‌شود. 

این گیاه سرما را تا منفی هفت درجه سانتی‌گراد می‌تواند تحمل کند اگر در معرض بادهای زمستانی نباشد اما سرمای بیشتر پیاز این گیاه را از بین می‌برد.

خاک: 

سوسن عنکبوتی گرمسیری خاک خیلی اسیدی یا قلیایی را دوست ندارد و با خاک‌های خنثی که اندکی اسیدی هستند را برای رشد ترجیح می‌دهد. 

همچنین زهکشی شدن خاک برای نماندن آب در خاک و جلوگیری از پوسیدگی پیازها اهمیت زیادی دارد. بنابراین بای خاک این گیاه از شن و خاک برگ باید استفاده کرد. این گیاه از فصل بهار تا مهرماه هر دوماه یکبار به کوددهی نیاز دارد اما در اواخر تابستان دیگر نیازی به کود ندارد. 

خاک

تکثیر: 

یکی از راه‌های تکثیر سوسن عنکبوتی تقسیم پیاز است. عمل تقسیم این گیاه هر سه تا پنج سال باید انجام شود و برای تکثیر این گیاه باید تا پاییز صبر کرد و در پاییز و زمستان عمل تکثیر را انجام داد. برای این کار باید خاک محل قرارگیری پیازها را حفر کرد تا به توده پیاز رسید و با وسیله تیز مثل چاقو نسبت به جداکردن پیازهای کوچک که در اطراف پیاز مادر قرار دارند اقدام کرد. سپس پیاز مادر را در همان محل قبلی مستقر و با خاک غنی و تازه  رویش را پر کرد. سپس پیازهای کوچک را در محل جدید کاشت. این پیازهای جدید یک تا دو سال طول می‌کشد تا به گل‌دهی برسند.

البته سوسن عنکبوتی گرمسیری معمولا پس از چهارسال در فصل پاییز پاجوش می‌زند که این پاجوش‌ها در اطراف گیاه از زیر خاک در می‌آیند. می‌توان این‌ها را در گلدان جدید با خاک غنی و مناسب کاشت. 

تکثیر

تکثیر

تکثیر

 گل‌های اصلاح شده سوسن عنکبوتی گرمسیری

گل قرمز سوسن عنکبوتی گرمسیری

گل سوسن عنکبوتی گرمسیری

منیع: باغبانی سبز

گلدهی و گرده افشانی درختان انار

گل های انار  درشت و به رنگ قرمز مایل به نارنجی می باشند. این گل ها شهد تولید کرده و حشرات را به سمت خود جذب می کنند. گل در کامل (دوجنسه) بوده و به سه گروه تقسیم می شوند:

گروه اول گل های بارور (Fruitful) می باشند که بزرگتر بوده، خامه و پرچم بلند دارند. بساک و کلاله در این گروه هم اندازه هستند. حدود 5 درصد از این گل ها تبدیل به میوه شده و بقیه آن ها ریزش می کنند.

گروه دوم گل های نازا یا علفی (Barren) هستند که نسبت به گروه اول اندازه کوچکتر و خامه و پرچه کوتاهتری دارند، ضمن اینکه در این گروه کلاله گل در زیر بساک قرار می گیرد. این گل ها معمولا ریزش می کنند.

گروه سوم گل های حد واسط (Intermediate) نامیده می شوند. این گروه خصوصیاتی بین دو گروه قبل را دارند در برخی مواقع به میوه تبدیل می شوند ولی این میوه ها معمولا بد شکل بوده و به ندرت می رسند.

درختان انار در طول فصل 3 تا 4 بار گل می دهند. گل های سری اول و دوم انار تا آخر خرداد ظاهر می شوند. کیفیت میوه های این گل ها مطلوب می باشند. اما گل هایی که در تیرماه بوجود می آیند میوه نامطلوب تولید کرده و بهتر است که تنک شوند. در حقیقت زودگلدهی در انار یک مزیت محسوب می شود.

گل های انار از سن 3 تا 4 سالگی درخت به بعد به صورت انتهایی بر روی شاخه ها و یا اسپور هایی به طول 1 تا 20 سانتیمتر ظاهر می شوند. روی هر شاخه بارده انار ممکن است از یک تا چند گل تشکیل شود که یکی از آنها انتهایی و بقیه جانبی هستند.

کاسبرگ انار قرمز و ضخیم است که بعد از تشکیل میوه ریزش نکرده و تاج میوه را تشکیل می دهد. تعداد کاسبرگ و گلبرگ های قرمز در انار 4 تا 8 عدد بوده و خامه (مادگی) گل قرمز مایل به زرد است.

برخی گیاه شناسان گل های انار را خودگشن و برخی دیگر آن ها را دگرگشن می دانند. در هر صورت این گل ها به خاطر ظاهر جذاب و نیز تولید شهد، حشرات زیادی از جمله زنبور عسل را به خود جذب می کنند. انجام گرده افشانی برای تولید میوه در انار ضروری است و این کار هم توسط حشرات و باد صورت می گیرد.

سوسکهای گرده خوار یا پلن خوار

سوسکهای گرده خوار یا پلن خوار یا گل خوار درختان میوه و کلزا

در ایران حداقل دو گونه سوسک با نام گرده خوار بور و سیاه وجود دارد که به تنهایی یا با هم در باغات، مزارع کلزا، باقلا و ... وجود دارند و گاهی خسارت اقتصادی ایجاد می کنند. 1- سوسک گرده خوار بور با نام علمی Epicometis hirta  که یکی از آفات مهم کلزا است. 2- سوسک گرده خوار سیاه با نام علمی Oxythyrea cinctella

میزبانها: درختان جنگلی و باغی از جمله اکاسیا، توسکا، ولیک، سیب جنگلی، صنوبر، اقاقیا، نسترن، گوجه و انار و تعدادی از دانه دارها و هسته دارها و گیاهان زراعی از جمله کلزا و باقلا و ...

خسارت این آفت در سالهای اخیر در استان کرمانشاه در برخی باغات بسیار زیاد است البته خسارت روی کلزا و باقلا هم قابل توجه است.

انتشار: سوسک گرده خوار کلزا در مناطق زیادی از کشور مانند خراسان، گلستان، سمنان، مازندران، آذربایجان شرقی و غربی و کرمانشاه و در بیشتر مزارع کلزای کشور انتشار دارد.

شکل شناسی: ، حشره کامل گونه اول درشت و در حدود 14-16 میلیمتر است، در روی بدن آنها به ویژه در پیش گرده و روی بالپوش ها نقاط سفیدرنگی وجود دارد که این نقاط کم و بیش به صورت لکه هایی درآمده اند، رنگ بدن قهوه ای و از موهای متراکم و بلندی به رنگ خاکستری پوشیده شده است، لاروها به رنگ سفید شیری و شکلی خمیده دارند و طول بدن آنها در حداکثر رشد به ندرت از 15 میلیمتر تجاوز می کند. حشره کامل گونه دوم سوسکی به طول 12-9 میلی متر، بالپوش ها سیاه و پیش گرده دارای دو نوار جانبی سفید رنگ و دو لکه جانبی سفید است.

زیست شناسی و زمستانگذرانی: این آفت زمستان را به صورت لاروهای کامل در زیر خاک و یا در لابه لای مواد پوسیده گیاهی نظیر تنه و ریشه پوسیده درختان یا توده های حاصل از شاخ و برگ مدفون شده زیر خاک یا لانه های شفیرگی در عمق تا 20 سانتی متری خاک طی می کند. اگر هوا در پاییز و زمستان گرم شود حشرات بالغ از خاک خارج می شوند. توده های کود دامی که در مزرعه و یا باغ انباشته شده اند، جایگاه مناسبی برای زمستانگذرانی آفت است. هر دو گونه یک نسل در سال ایجاد می کنند.

این سوسک ها بسته به منطقه در اوایل فصل بهار (فروردین ماه) ظاهر می شوند و در مراحل غنچه دهی و گلدهی به گیاه حمله کرده و با تغذیه از گرده گل ها و سایر قسمتهای گل و گاهی حتی جوانه های گل از گرده افشانی و تشکیل میوه جلوگیری می کنند. در کلزا با تغذیه از گرده و از بین بردن  گلچه ها، تشکیل کپسول های بذر را مختل کرده و باعث کاهش عملکرد دانه می شوند.

گلهای به رنگ سفید، زرد و آبی خیلی روشن و توده متراکم شکوفه ها روی یک شاخه و یا گل آذین های درشت و متراکم، این حشرات را بیشتر جلب می کند. در مناطقی که به دلیل شرایط آب و هوایی و یا عملیات زراعی به جز درختان میوه، گیاه گلدار دیگری در زمان خارج شدن حشرات کامل وجود نداشته باشد، خسارت بیشتری ایجاد می کنند. در باغات جوان خسارت و فشار آفت بیشتر است. در مزارع کلزا و باقلا آلودگی در حاشیه مزارع بیشتر از داخل مزارع است.

مبارزه:

1- پخش و مخلوط کردن کودهای حیوانی برای جلوگیری از زمستانگذرانی حشرات کامل در آن.

2- شخم کف باغ در اواخر پاییزو اگر ممکن بود در اواخر زمستان.

3- کاشت گیاهان تله برای دور کردن سوسکها از درختان و در واقع برای جلب و کشتن آنها در روی گیاهان تله. می توان از ارقام زود گل ده کلزا و یا حتی از علفهای هرز مانند تربچه وحشی و یا خردل وحشی در نواریهایی به عرض 2-3 متر در اطراف باغ و یا در داخل باغ به موازات ردیفهای کاشت درختان استفاده کرد. برای کشتن سوسکها روی گیاهان تله می توان از سموم کم خطر برای زنبورهای عسل استفاده کرد. زمان این سمپاشی را در صبحها و غروبها می توان طوری تنظیم کرد که کمترین خطر برای زنبور عسل ایجاد شود.

در مزارع کلزای مناطقی که سابقه خسارت آفت وجود دارد می توان ردیفهای کاشت نشده یا شخم زده شده برای نصب تله های آبی رنگ در نظر گرفت هر چند این روش در صورت تراکم بالای آفت تاثیرکمتری دارد.

4- تکاندن درخت هنگام صبح و جمع آوری سوسکها و کشتن آنها

5- کاربرد تله های سطلی آبی رنگ محتوی مخلوط آْب و مایع ظرفشویی.

تله ها را می توان از رنگ آمیزی ظروف غذای یکبار مصرف ساده (نه فومهای درب دار) با رنگ آبی براق (آبی نیسانی روشن ) به روش اسپری پاشی رنگ یا غوطه وری ظرفها در مخلوط رنگ آبی تهیه کرد. البته می توان از انواع سطلها ، تشتها و هر ظرفی به رنگ آبی استفاده کرد.  حتی می توان از نایلونهای آبی رنگ داخل جوی های آب یا چاله های دست ساز استفاده کرد در سیستم آبیاری قطره ای می توان این چاله ها را زیر قطره چکانها ایجاد کرده و داخل چاله نایلون آبی رنگ قرار داد. دو نکته در مورد این تله ها باید رعایت شود: 1- تعداد این تله ها  (و یا مجموع سطح یا اندازه آنها در باغ)خیلی مهم است چون باید بتوانند قبل از رفتن حشرات روی گلهای درخت آنها را به سوی خود جلب و به دام بیندازند لذا بستگی به نوع گونه باغی، تعداد، سن درختان و تک باغ بودن یا نبودن، باید تعداد تله ها را افزایش داد.2- تعویض مخلوط داخل تله ها و دور ریختن سوسکهای شکار شده و مرده و یا به اصطلاح شارژ تله ها باید بلافاصله بعد از پر شدن یا تبخیر محتویات آن انجام گیرد.

6- کشیدن تورهای از جنس نایلونی محکم یا فلزی نرم روی درختان: این روش برای درختان هلو و شلیل که زودتر گل می دهند و درصد خود گرده افشانی در آنها بسیار بالاست و سایز درخت امکان کشیدن تور روی درخت را می دهد بسیار موثر است.

 کاربرد تلفیقی همه ی روشهای فوق نتیجه بهتری را خصوصا در باغات بادام و هلو که زودتر گل می دهند و در باغات جدا افتاده و تک باغ دارد.

کنترل شیمیایی: کنترل شیمیایی این آفات با توجه به خسارت آفت در مرحله گل و همزمانی با فعالیت زنبور عسل و حشرات مفید دیگر بسیار مشکل و پیچیده است. برای کنترل شیمیایی، باید سمومی که روی زنبورعسل و حشرات گرده افشان اثرکشندگی کمتری دارند مانند فوزالون به میزان 2.5 لیتر در هکتار و یا آندوسولفان (اخیراً از فهرست سموم کشور حذف شده است) به میزان 3-3.5 لیتر در هکتار استفاده کرد. سمپاشی را هنگام شب و با استفاده از سموم ضربه ای (گروه پیروتروئیدها) انجام داد.

سمپاشی در اوایل گلدهی با توجه به احتمال گل ریزی ناشی از سموم و از طرفی تاثیر بیشتر در کاهش خسارت سوسکها بهتر است.

با افزایش خسارت این آفات در سالهای اخیر لازم است تحقیقات بیشتری روی ارجحیتهای میزبانی در مناطق مختلف، رفتار حشره،  روشهای فیزیکی و مکانیکی موثر و سموم مناسب و کنترل بیولوژیک انجام شود.

توجه توجه

                                                               سلام وقت بخیر  و خسته نباشید به بازدید کننده عزیز این وبلاک 

                                                   دوستان عزیز سوالی در مورد کاشت داشت و برداشت گیاهان و درختان  و....... ,

                                                    داشتید  میتوانید در بخش برگه ها وبلاک پیدا کنید ئ اکه پیدا نکردید 

                                                                   میتوانی با بنده در ارتباط  باشید

                                                                                                                                   [e-mail]                                                                                                                                                            

سلام دوست عزیزی سوال کرده بود کاشت داشت و برداشت بابونه خواسته بود

 این دستورالعمل فنی برای تولید و کشت و کار بابونه تهیه شده و چنانچه قصد کشت بابونه دارید، می توانید طبق دستورالعمل ذیل اقدام نمایید

نام فارسی:بابونه 

نام علمی:Matricaria chamomilla 

خانواده : Asteracea

نیازهای اکولوژیکی: 

بابونه Matricaria chamomilla

شرایط اقلیمی نقش عمده ای دررشد ونمووحتی شکل بابونه و مقدار اسانس گلها دارد.چنانچه بابونه در زمینهای شور وغیر حاصلخیز بروید گیاهانی بسیار کوتاه با گلهای کوچک و ظریف تولید می کند بابونه به سرما مقاوم است و فقط در بروز سرما در مرحله گلدهی ،کاهش عملکرد خواهد داشت. 

گیاه بابونه اگر چه سرمای زمستان را تحمل می کند، ولی سرمازدگی در فصل بهار صدمه های زیادی به محصول وارد می کند.  گیاهانی که در فصل بهار دچار سرمازدگی می شوند نه تنها برگهایشان زرد ورشد گیاه متوقف می شود بلکه عملکرد محصول گل بطور چشمگیری کاهش می یابد.

بذر بابونه دردمای ۶تا۷درجه سانتیگراد جوانه می زندوبرای رویش به نور احتیاج دارد. در مجموع گیاه بابونه درکلیه مراحل رشد وگلدهی به نور نیاز داردزیرا وجود این عامل سبب افزایش عملکرد وهمچنین افزایش درصد ماده موثره درون گل ها می گردد.لذا توصیه می شود کشت در محلهای سایهصورت نگیرد.

بابونه در مرحله جوانه زنی ،ساقه رفتن وگلدهی به مقدار مناسبی آب نیاز داردکه اثر زیادی در عملکرد آن خواهد داشت.بابونه در خاکهای رسی شنی ولومی بهترین جواب را می دهد.اسیدیته(pH)مناسب خاک برای بابونه بین ۶تا۸ می باشد. اصول کاشت وداشت: کشت بابونه توسط بذر وبدو صورت کشت مستقیم وغیر مستقیم انجام می گیرددرکشت مستقیم که بدوصورت پاییزه وبهاره می باشدکه کشت پاییزه از عملکرد قابل توجهی برخورداراست. 

زمان مناسب برای کشت پاییزه نیمه دوم شهریور و برای کشت بهاره نیمه دوم اسفند است.مقدار بذر مصرفی بسته به کیفیت بذر،بین ۳تا۵  کیلوگرم در هکتار می باشد.این بذر بدلیل سبکی و ریزی بیش از حد می بایست با۳  الی۵ برابرحجم خود با ماسه بادی و یا خاک اره مخلوط شود و در سطح خاک در مواقعی که باد نمی وزرد بطور یکنواخت پخش گردد و پس از آن با زدن یک غلتک سبک موجبات چسبیدن بذر به خاک فراهم شود. 

در کشت غیرمستقیم اواخر مهرماه زمان مناسبی برای کشت بذر در خزانه هوای آزاد است.نشاها ۴تا ۶هفته بعد(اواخر آبان تا اوایل آذر )آماده انتقال به زمین اصلی می شوند.در کشت غیر مستقیم برای هر هکتار زمین به۰.۵تا۰.۸کیلوگرم بذر نیاز است.فضای ۳۰تا۴۰سانتیمتر مربع برای هر بوته در زمین اصلی سبب تولید حداکثر مقدار محصول کل واسانس می شود.

علفهای هرز تا قبل ازساقه زنی بابونه می توانند خسارت قابل ملاحظه داشته باشند کنترل علفهای هرز بصورت شیمیایی و مکانیکی صورت می گیرددر کنترل شیمیایی بهتر است با استفاده از علفکشهای پیش رویشی وحداقل ۳هفته یا یک ماه قبل از کشت صورت پذیرد.جهت استفاده دارویی واستخراج مواد موثره دارویی از بابونه بهتر است مبارزه با علفهای هرز بصورت مکانیکی صورت پذیرد. 

برداشت: 

ماشین برداشت مکانیزه بابونه

زمان مناسب برای برداشت گلها هنگامی است که آنهاکاملا باز شده باشند.گلها را باید حداکثربه همراه پنج سانتی متر از دمگل برداشت کرد. 

برداشت گل به همراه مقدار بیشتری دمگل ،سبب کاهش کیفیت اسانس می شود.برداشت به موقه ،نقش عمده ایدر کمیت وکیفیت اسانس گل بابونه داردوچنانچه گلها زودتر یا دیرتراز موعد مقرر برداشت شوند،کیفیت مواد موثره کاهش می یابد. 

برداشت گل توسط کارگر هزینه زیادی در بر دارد وتنها در سطوح کوچک کشت امکان پذیر است. در مقیاس بسیار وسیع کشت ،برداشت به وسیله ماشینهای برداشت گل بابونه صورت می گیرد.

گلها را بلافاصله پس از برداشت بباید خشک کرد. تاخیردر خشک کردن گل سبب تغییر رنگ انها ودر نتیجه سبب کاهش کیفیت اسانس می شود.گلها رادرسایه ودر جریان هوا می توان خشک کرد.در مقیاس وسیع باید از خشکن کن های الکتریکی برای خشک کردن گل هاذاستفاده شود.

عملکرد گل بابونه تازه ۵/۰  تا۲  تن در هکتاراست که پس از خشک شدن،۱/۰تا۴/۰ تن گل خشک بدست می اید. گیاه بابونه ۱۵۰تا۲۰۰ کیلوگرم در هکتار بذر تولید می کندوبذر آن بمدت ۲ تا۳سال ازقوه رویشی مناسبی برخوردار می باشدوچنانچه بذرهای این گیاه درشرایط مناسبی نگهداری شود۱۰تا۱۵ سال قوه رویشی خود را حفظ خواهند نمود.