Agriculture in Iran

Agriculture in Iran

Engineer hussein Tahmasebi
Agriculture in Iran

Agriculture in Iran

Engineer hussein Tahmasebi

مزایای استفاده از سیستم های آبیاری تحت فشار (آبیاری بارانی)

  تعریف آبیاری : آبیاری به معنی دادن آب به خاک برای تامین نیاز آبی و انتقال مواد آلی و معدنی مورد نیاز جهت رشد و نمو گیاه می باشد . تعریف آبیاری تحت فشار : در این روش آب توسط نیروی پمپ استحصال و تحت فشار قرار گرفته ، سپس به وسیله لوله ها به مزرعه انتقال یافته ونهایتا از قطره چکانها یا یا آب پاش ها بصورت قطره ای یا بارانی برای آبیاری مزرعه خارج می شود . با این روش می توان از منابع محدود موجود در کشور استفاده بهینه ای نمود و سطح بیشتری از اراضی را تحت پوشش این روش قرار داد تا میزان عمل کرد محصول افزیش یابد. 1_ افزایش راندمان آبیاری تحت فشار نسبت به روش سنتی : راندمان آبیاری سنتی در حدود 30 درصد می باشد اما راندمان آبیاری در روش بارانی تا حدود 75 درصد افزایش می باید. 2_ عدم تشکیل رواناب سطحی  : در روش سنتی حجم زیادی از آب وارد مزرعه شده و به صورت رواناب همراه با خاک شوی خارج می گردد اما در سیستم آبیاری بارانی به هیچ وجه رواناب ایجاد نشده و عملا از فرسایش خاک جلو گیری می شود . 3_ تنظیم میزان آب مورد نیاز برای انواع کشت ها در فصول مختلف زراعی : از مهم ترین مشکلات آبیاری ، بحث خاک آب در فصل پاییز می باشد که متاسفانه بیشتر کشاورزان به علت عدم کنترل مغدار آب ورودی به داخل مزرعه ، عملیات خاک آب را انجام نداده و این امر به مقدار توجهی سبب کاهش عملکرد در هکتار می گردد . اما در سیستم آبیاری بارانی به راحتی می توان مقدار آب مورد نیاز را به مزرعه منتقل نمود. 4_ یک نواختی مناسب پخش آب در سطح مزرعه و عدم نیاز به زهکشی مزرعه : در هنگام آبیاری سنتی ، حجم زیادی از آب وارد مزرعه میگردد که امکان جذب کامل آن توسط گیاه میسر نبوده و اطراف ریشه مخصوصا در خاک های سنگین به حالت اشباع درآمده و بر عملکرد محصول تاثیر منفی گذاشتهودر این حالت زهکشی الزامی است. اما در سیستم آبیاری تحت فشار باتوجه به این که کنترل حجم آب ورودی به راحتی صورت می گیرد ، از طریق ریشه قابل جذب بوده و نیازی به زهکشی نداشته و عملکرد افزایش می یابد. 5_ افزایش محصول در مقایسه با آبیاری سنتی : به علت ناهمواری های موجود در سطح مزرعه در روش آبیاری سنتی آب کافی به تمام گیاهان موجود در مزرعه نرسیده و موجب وارد شدن خسارت به مزرعه می گردد . اما در سیستم آبیاری بارانی توزیع آب در سطح مزرعه به صورت یک نواخت صورت گرفته و آب به میزان کافی در اختیار گیاه قرار می گیرد. 6_ عدم نیاز به تسطیح زمین در آبیاری بارانی : در روش آبیاری سنتی برای این که آب به میزان کافی و به صورت یکنواخت در اختیار گیاه قرار بگیرد ، مستلزم انجام تسطیح زمین و پرداخت هزینه های سنگین ضروری می باشد . اما در روش آبیاری بارانی نیازی به انجام تسطیح نمی باشد. 7_ جلو گیری از سله بستن خاک : سله شکنی در روش آبیاری سنتی مشکل بوده و خسارت زیادی در بر دارد که در برخی موارد نیاز به واکاری می باشد . اما در سیستم آبیاری بارانی عملیات سله شکنی به راحتی قابل اجرا می باشد. 8_ قابلیت استفاده برای تمامی گیاهان : در روش آبیاری بارانیبرای اواع محصولات قابل اجرا بوده و محدودیتی در این زمینه وجود ندارد. 9_ کود پاشی وسم پاشی همراه با آبیاری : در روش آبیاری سنتی ، میزان مصرف کود و سم زیاد بوده و توزیع آن در سطح مزرعه یکنواخت نمی باشد . اما در سیستم آبیاری بارانی کود و سم به صورت یک نواخت توزیع شده و به میزان قابل توجهی مصرف کود و سم کاهش می یابد. همچنین تأثیر آنها در مزرعه به طور کامل صورت پذیرفته و عملکرد محصولات نیز افزایش می یابد. 10_ عدم انتقال بذر علف های هرز به مزرعه : در روش ابیاری سنتی با توجه به این که انتقال آب از طریق نهر های سنتی انجام میگیرد ،  به زور علف های هرز از این طریق به داخل مزرعه قابل انتقال می باشند. امّا در روش آبیاری بارانی ، آب مستقیماً از منبع تأمین آب به وسیله  لوله ها در مزرعه پخش میشرد، لذا شرایطی جهت ورود به زور علف های هرز به داخل آب وجود نخواهد داشت.  11_ عدم نیاز به نیروی کارگری زیاد به دلیل ثابت بودن اجزای  سیستم آبیاری : در سیستم سنتی هزینه های کارگری جهت انجام عملیات آبیاری ، کود پاشی ، سمپاشی و ... بالا می باشد ، در سیستم آبیاری بارانی این هزینه ها به مقدار قابل توجه ی کاهش می یابد. 12_ سهولت در انجام عملیات مختلف زراعی: در روش آبیاری سنتی برخی عملیّات زراعی مخصوصاً پس از انجام آبیاری به علّت خیس بودن مزرعه امکان پذیر نبوده و حدأقل چندین روز می بایست ا ز زمان آبیاری بگذرد تا بتوان انجام عملیات کشاورزی از قبیل کود پاشی ، سمپاشی و غیره را اجرا نمود . امّا در سیستم آبیاری بارانی با توجه به اینکه مقدار حجم آب ورودی به مزرعه بر اساس نیاز گیاه بوده ، پس از مدّت کمتری می توان  جهت انجام عملیات زراعی وارد مزرعه گردید .  13_افزایش سطح زیر کشت و بالا رفتن عملکرد : در روش آبیاری سنتی بسته به نوع کشت ، بیش از10 درصد اراضی جهت احداث انهار سنتی ، جوی و پشته ، کرت بندی ، انتقال آب و ... تحت پوشش قرار نمی گیرد عملأ عملّیات کاشت در نود درصد زمین صورت می گیرد و این در حالی است که در سیستم آبیاری بارانی 100 درصد زمین زیر کشت قرار گرفته و میزان 10 درصد سطح زیر کشت نسبت به سیستم آبیاری سنتی اضافه می گردد. 14_ کاهش هزینه های مکانیزاسیون: در سیستم آبیاری سنتی جهت انتقال سنتی جهت انتقال آب به احداث انهار سنتی ، کرت بندی ، مرز کشی و ... بوده و جهت توضیح یکنواخت آب ، نیاز به تسطیح نسبی و ماله کشی می باشد که این مسئله هزینه های اضافی را بوجود می آورد. امّا در سیستم آبیاری بارانی نیاز به هزینه های فوق نبوده و به طور قابل توجه ی هزینه ها کاهش می یابد.

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.