بیماری آگاگاره (کمبود عنصر غذایی پتاسیم)

 بیماری آگاگاره (کمبود مواد غذایی)

فرق اساسی این بیماری با دیگر بیماری‌های برنج مثل بلاست و یا بیماری شیت بلایت در این است که عامل این بیماری یک عامل خارجی مثل قارچ نیست، بلکه علت آن نارسایی در جذب مواد غذایی توسط گیاه در برخی از خاک‌هاست، به همین دلیل به آن بیماری فیزیولوژیکی می‌گویند.

در اثر این بیماری علائم آن دو تا سه هفته بعد از نشاکاری ظاهر میشود. وجود لکه های قهوه ای مایل به آجری در روی برگهای مسن از علائم بارز این بیماری میباشد. بیماری آکا‌گاره بر حسب نوع علائمی که در گیاه ایجاد می‌کند به سه نوع تقسیم می‌شود. بطور کلی علت این بیماری نارسایی در جذب مواد غذایی توسط گیاه برنج در بعضی از خاک‌هاست و کمبود طبیعی پتاسیم در خاک، تولید هیدروژن سولفوره H2S زیاد در خاک، کمبود فسفر در خاک و گاهی کمبود روی از جمله عوامل پیدایش این بیماری است.

برای تشخیص این بیماری با فشار دادن خاک مزرعه حبابهایی از آن خارج می شود و در هنگام عبور کردن در داخل مزرعه در شعاع چند سانتی بوته ها تکان میخورند. همچنین ریشه ها تغییر رنگ داده و عمدتا سیاه میشوند.

 برای جلوگیری و کاهش شدت بیماری آکاگاره بایستی اقدام به مصرف کود پتاسیم در شالیزارها کرد. برای این منظور لازم است مقدار 100 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم در زمان قبل از نشاکاری به خاک اضافه و با آن مخلوط شود و سپس حدود یکماه و نیم پس از نشاکاری مجدداً به مقدار 100 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم مصرف کرد. تنک کردن فاصله نشاکاری در مزرعه (تراکم کمتر با تعداد نشاء بیشتر در هر بوته) و استفاده از کود فسفات آمونیم از راه‌های دیگر جلوگیری یا کاهش شدت خسارت بیماری آکاگاره است.