گل‌های زمستانی مقاوم به سرما

گل یخ از خانواده Calycanthaceae است. گل‌های زمستانی گرچه در زیبایی فرم و تنوع رنگ با گل‌های فصول دیگر قابل مقایسه نیستند ولی برای جبران این کمبود معمولا رایحه مطبوع‌شان فضای اطراف را عطرآگین می‌کند. گل‌یخ همانگونه که از نامش پیداست، یکی از گل‌های زمستانی است که در فصل سرما شکوفه می‌دهد و در قلب یخ گرمی می‌آفریند. این گل اصالت چینی دارد و برگ پهن و خزان کننده، با رنگ‌های سبز تیره، گل‌های فنجانی شکل و ریز و بوی بسیار خوشی دارد. ارتفاع آن گاهی تا 4 متر هم می‌رسد. این درختچه نیاز زیادی به هرس کردن ندارد. معمولا گل‌ها قبل از باز شدن برگ‌ها در زمستان شکوفا می‌شوند و رنگ آنها لیمویی کم رنگ و معطر است. فصل گل این درختچه از اواسط آذرماه شروع شده و تا اسفند به طول می‌انجامد. این گیاه قابلیت تحمل سرما را دارد و برای استفاده شاخه بریده و تزئین منزل در فصل زمستان بسیار مورد توجه است.

نیازها :

خاک: خاک حاصلخیز و زهکشی شده نیاز دارد
نور: در محلی کاشته شود که نور آفتاب به آن کاملا بتابد

تکثیر:

1 - به وسیله بذر: بذر رسیده را از درختچه بکنید یا از جائی مطمئن به دست آورید. آن را اوائل پائیز در گل‌خانه یا محلی محفوظ در خاکی که از شن و خاکبرگ به نسبت دو به یک آماده کرده‌اید بکارید. پس از اینکه گیاه سبز و حداقل پنج برگ یا شش برگه شد، آن را به گلدان دیگری منتقل کرده و به تدریج در هوای آزاد بگذارید. به این ترتیب درختچه‌ کاشته شده در حدود سه یا چهار سال طول می‌کشد تا به گل بنشیند.
2 - به وسیله پاجوش: می‌‌توانید قبل از ظهور گل یعنی در اواسط آبان ماه که هنوز درخت بیدار نشده است از پاجوش‌های بزرگ و شاداب آن با احتیاط جدا کرده و در باغچه یا گلدان بکارید.
3 - به وسیله قلمه: مطمئن‌ترین روش ازدیاد این درختچه، تکثیر به وسیله قلمه است. بهترین فصل برای گرفتن قلمه، پس از خزان برگها یعنی در ماه آذر و اوائل دی ماه است. برای این منظور شاخه‌های چوبی یا نیمه‌چوبی را جداکرده و به اندازه‌های ده تا پانزده سانتیمتری قطع کنید و آن را در گلخانه یا اتاق در ماسه شسته الک کرده، قلمه بزنید. این قلمه احتیاج به مراقبت فوق‌العاده‌ای ندارد و در اواسط اردیبهشت، می‌توان قلمه‌های گرفته و برگ‌دار را با احتیاط از ماسه خارج کرده و در گلدان مستقل قرار داد.
4 -   به وسیله خوابانیدن: ازدیاد این درختچه از طریق خوابانیدن پاجوشها یا شاخه‌های نیمه چوبی در خاک نیز امکان‌پذیر است.
نکته مهم:
به دلیل آنکه گل یخ یک گیاه زمستانی است و آفت‌ها در فصل سرد دوام نمی‌آورند، این درختچه آفت به‌خصوصی ندارد که باعث از بین رفتن آن شود؛ فقط کم آبی و عوامل فیزیولوژیکی خاک باعث ظهور لکه‌های قهوه‌ای روی برگ‌ها یا زردی برگ‌ها می‌شود که با آبیاری منظم و کودپاشی برگ‌ها و ساقه، این نقیصه نیز برطرف می‌شود.

شب بو معمولی

 
به شب بوی استاکس یا ماتیولا معروف است و گیاهی یک ساله یا دوساله است که به عنوان یک ساله مقاوم کشت و کار می شود. گل آن به صورت خوشه انتهایی است. دارای انواع کم پر و پرپر بوده و به خاطر گلهای معطر آن ارزشمند است.

این گیاه گلدانی عالی به دلیل مقاومت بالایش در مقابل سرما یکی از بهترین گزینه ها برای فصل زمستان و بهار بوده و گلهای بریدنی خوبی تولید می کند. در رنگهای متنوع صورتی , لاکی , ارغوانی , بنفش , زرد , یاسی , سفید , قرمز گلی و آجری وجود دارد.
 
از نظر ارتفاع متفاوت بوده و دارای انواع پاکوتاه به ارتفاع 15-20 سانتی متر, متوسط, پابلند به ارتفاع 60-90 سانتی متر است. برگ باریک , بیضی تا نیزه ای شکل به طول 3-8 سانتی متر است که در حالت معمول با موم سفید رنگی پوشیده شده است. در انواع از آن که به شب بوی خیری معروف است برگ ها سبز است.
نرگس

نرگس از جمله گیاهان پیازدار است و گونه  های بسیار زیاد و متنوعی دارد. انواع نرگس‌ها به  طور کلی گیاهانی مقاوم هستند و به مراقبت زیادی احتاج ندارند. وجه تمایز نرگس  ها با سایر جنس  های خانواده آماریلیراسه این است که حتی اگر تا 10 سانتی‌متر خاک روی آن  ها ریخته شود نیز مشکلی برایشان پیش نمی  آید و سبز می‌شوند.

خاک رسی شنی هوموس  دار، برای نرگس مناسب است.

برای کاشت برخی گونه‌های نرگس، اواخر شهریور یا مهر در حالی که زمین خشک است، پیاز را در خاک قرار می‌دهند. یکی از این گونه  ها نرگس هلندی است که تاج و گلبرگ  های آن زرد رنگ است. این گونه  ها معمولا در اوایل بهار گل می  دهند و عطر ندارند.

اما گونه دیگر، نرگس شیراز" Narcissus tazetta" نام دارد که گل  های آن به صورت تکی یا چندتایی در انتهای شاخه گل  دهنده ظاهر می  شود. گل  ها کوچک، با تاج زرد، گلبرگ سفید و بسیار خوش  بو و معطر هستند. این گونه از نرگس بسیار در برابر سرما مقاوم است و از دی ماه تا اوایل فروردین (بسته به محل) امکان گل‌دهی دارد.

انواع یاس رازقی (یاس سفید) و انواع پیچک‌ها مانند پیچ امین‌الدوله، پیچ تلگرانی و پیچ درختچه‌ای نیز معمولا مقاومت نسبتا خوبی نسبت به سرما از خود نشان می‌دهند
خرزهره

گیاه خرزهره همیشه سبز است. انواع پرورش‌یافته آن درختچه‌هایی با مقاومت زیاد به سرما هستند. گاه ارتفاع آن تا بیش از 2 متر هم می‌رسد. برگ‌های چرمی و کشیده دارد که رگبرگ‌هایش برجسته است.

سمی است و گل‌های بدبو دارد. اما به  دلیل مقاومت خوب و تکثیر راحت (از طریق قلمه  های نیمه خشبی) و هم‌چنین گل‌های زیبای آن که در رنگ  های صورتی و سفید و لیمویی وجود دارد، در محوطه سازی استفاده زیادی دارد. البته این گیاه میزبان خوبی برای شته است و باید مراقب آفات آن باشید.

یک نکته مهم

گاهی بعضی گونه  ها، به‌خصوص گونه  های درختی در مقابله با سرما واکنشی از خود نشان می  دهند که بسیاری تصور می  کنند درخت خشک شده است. اتفاقی که سال 89 بر اثر سرمای سختی که پیش آمد برای بسیاری از سوزنی  برگان و اوکالیپتوس رخ داد.

در چنین مواقعی باید درنظر داشت که این خشک شدن نوعی حالت تدافعی است و بعد از رفع سرما و پایان بارندگی باید حتما دوره‌های آبیاری، به‌خصوص آبیاری قطره‌ای را از سر گرفت تا درخت جان بگیرد، نه اینکه آن‌ها را قطع کنید.