گوجه فرنگی از جمله صیفی جاتی است که به دلایل فراوان کشت آن قابل صرفه است.
. زیرا این محصول در غذاهای مختلف مورد استفاده قرار می گیرد و آنجا که به صورت اصلی وجود ندارد به صورت رب گوجه باعث خوشمزگی غذا می شود.به همین دلیل است که در کشت گوجه فرنگی واریته هایی در نظر گرفته شده است که دقیقا با شرایط مصرف گوجه فرنگی مطابق است. گوجه فرنگی ریز در اندازه های ۵ تا ۲۰ گرمی و همین طور گوجه فرنگی هایی با اوزان تا ۲۵۰ گرم تولید شده است که به خاطر استفاده از تکنیک های جدید علاوه بر مقاومت بالا در برابر بسیاری از ویروس ها و بیماری ها استعداد دوام و تازگی را تا مدت طولانی دارا می باشد. شایان ذکر است که علاوه بر تنوع شکل و اندازه رنگ های زرد و نارنجی به کمک گوجه فرنگی های قرمز آمده است.
انواع کشت گوجه فرنگی:
حال که تصمیم گرفته اید در گلخانه خود بذر گوجه فرنگی را کشت کنید قبل از هر چیز باید بدانید چه نوع بذری را انتخاب و تهیه نمائید. بذر گوجه فرنگی را بر اساس نحوه مصرف آن می توان تقسیم بندی نمود زیرا این میوه را به صورت تازه خوری, رب, سس یا کنسرو می توان مصرف نمود. به همین منظور اولین تقسیم بندی بر اساس تازه خوری و صنعتی می باشد. در حال حاضر در ایران برای کشت گوجه فرنگی در گلخانه تنها از ارقام تازه خوری استفاده می شود. دومین تقسیم بندی بر اساس همرسی استوار است . که به سه دسته همرس - غیر همرس و بینابین تقسیم می شود . معمولا در گلخانه های ایران از واریته های غیر همرس در برداشت های طولانی مدت و از واریته بینابین در مناطقی که مدت برداشت کوتاه تر است استفاده می شود. سومین تقسیم بندی بر اساس وزن میوه است . امروزه برای مصرف تازه خوری گوجه فرنگی از گوجه چری با وزن ۵ تا ۲۰ گرم تا گوجه هایی به وزن ۲۵۰ گرم استفاده می شود. نا گفته نماند که هر چه وزن گوجه فرنگی سنگین تر باشد مدت بیشتری برای رسیدن به باردهی نیاز دارد . مثلا گوجه چری که حدود ۵ تا ۲۰ گرم است پس از نشاء حدود ۶۰ روز برای برداشت محصول نیاز دارد. به تازگی در بازار تولید واریته های دیگری پا نهاده است که کلاستر نام دارد .اصولا چیدن میوه به صورت خوشه ای با اصطلاح کلاستر خوانده می شود . با پیشرفت تکنولوژی در تولید بذر واریته هایی به بازار معرفی شده است که در برابر نماتد یا ویروسهایی که در منطقه ای فعال هستند مقاومت داشته و می توان با توجه به مشکلات موجود ارقام مورد نظر را انتخاب نمود.
طول دوره جوانه زنی:
طول دوره جوانه زنی تا ظهور برگ های لپه ای در سطح خاک معمولا ۶ روز است واز ۴ تا ۶ هفته نشاء آماده انتقال به زمین اصلی است . برای اینکه بذر گوجه فرنگی بتواند به خوبی جوانه زده و رشد نماید تا زمان رشد مطلوب بوته بهتر است آن را در محل خزانه نگهداری نمود که هم در استفاده از امکانات گلخانه بتوان صرفه جویی کرد و هم گیاه بتواند در ابتدا رشد خوبی داشته باشد. به همین منظور قسمتی از گلخانه را برای گلدان های نشاء در نظر گرفته و یا محلی را برای خزانه انتخاب می کنیم انتخاب گلدان مناسب که حجم ریشه درون آن به خوبی فعالیت کند حائز اهمیت است . دما رطوبت نور فاصله بوته ها نقش مهمی در رشد یک گیاه سالم در خزانه را دارد . برای مثال سطحی برابر ۱۰×۱۰ سانتی متر برای هر بوته باید در نظر گرفت . ضمنا باید از محلهایی استفاده کرد که کاملا ضد عفونی شده و آفات و بیماری ها در محل نشاء موجود نباشد.
دمای مناسب:
بهترین دما برای جوانه زنی ۳۰ درجه سانتی گراد می باشد و بعد از جوانه زنی دما را تا ۲۴ درجه در مواقع روز و ۱۸ درجه در هنگام شب تقلیل می دهیم.با توجه به اینکه بیشترین فعالیت ریشه ها در عمق ۳۰ سانتی متری خاک می باشد قبل از انتقال نشاء های گوجه فرنگی به زمین اصلی باید بسترهای مناسب که تا عمق ۸۰۰ سانتی متری قابلیت نفوذ ریشه را داشته باشد محیا نمود در این صورت باید علف های هرز را پیش از انتقال نشاء حذف و پاکسازی نمود و بخصوص از دو گیاه سس و گل جالیز نباید غافل گردید که این دو مشکلات فراوانی را برای گیاه ایجاد می نمایند .بهتر است با رویت سس یا گل جالیز آنها را از کنار بوته جدا کرده و پاکسازی نمود آنگاه مواد آلی و کودهای شیمیایی را در اندازه مناسب و با راهنمایی آزمایشگاه های خاک شناسی تدارک دیده و استفاده نمود . بهترین ph برای گوجه فرنگی 5/8 تا 5/5 می باشد و تراکم کشت را 2 تا 5/2 بمته در متر مربع می توان انتخاب نمود.
علاوه بر مسائلی که در مورد تراکم کشت خیار عنوان شد نحوه پایین کشی بوته گوجه فرنگی دلیل دیگری است برای انتخاب تراکم بوته. شکل بستر را می توان به صورت ذوزنقه که در بالا ۴۰ سانتی متر و در پایین ۷۰ سانتی متر در نظر گرفته و به فاصله حدود ۵۰ تا ۶۰ سانتی تر از یکدیگر روی بستر حفره هایی به اندازه گلدان های نشاء در ۲ طرف به صورت زیکزاک و یا در یک خط ایجاد نمود. سپس نشاء گوجه فرنگی را در حفره ها قرار داده و با اضافه کردن خاک یا پیت موس به اطراف آن بوته را در محل انتخاب مستقر کرده و سپس آبیاری نمود تا نفوذ آب جایگزین هوای اضافی اطراف ریشه گردد.
هرس :
همه می دانیم که هرس به منظور ایجاد تعادل بین رشد بوته شاخ وبرگ و مقدار ریشه و میوه است به همین منظور بوته گوجه فرنگی را تا زمانی که به ۳۰ سانتی متری نرسیده است هرس نمی کنیم و اجازه می دهیم رشد خود را انجام دهد زمانی که ارتفاع بوته به ۳۰ سانتی متری رسید اولین هرس را انجام می دهیم. این هرس شامل حذف گل ها و شاخه های فرعی است پس از انجام این مرحله هرس در تمام طول رشد بوته تمام شاخه های فرعی را حذف می کنیم و در کشت های کوتاه مدت بعد از رسیدن بوته به ارتفاع ۳۰ سانتی متری بوته را به صورت دو شاخه به نخ های مهار می بندیم, با انجام این کار دیگر نیازی به پایین کشی بوته نیست .بر اساس تجارب کیفیت و میزان محصول بوته ای که پایین کشیده شده است بهتر و بیشتر است بدیهی است پس از رسیدن این دو شاخه به ارتفاع مفید گلخانه جوانه انتهایی آن را حذف می کنیم تا گل های موجود در بوته به میوه تبدیل شود. پس از برداشت محصول این بوته ها از گلخانه حذف شده و زمین برای کشت بعدی آماده می شود . البته کشاورزان با تجربه جهت همسان کردن اندازه میوه ها بر اساس بضاعت گیاه و نوع واریته گلها و یا میوه های اضافی بر روی خوشه را هرس می کنند و به تعداد مشخصی از گلها اجازه می دهند تا به میوه برسند . گوجه فرنگی گیاهی است اتوگارد که معمولا قبل از باز شدن گل تلقیح گل صورت گرفته است. به همین دلیل به ندرت می توان در شرایط خاص تلقیح خارجی را در آن مشاهده نمود.
تلقیح :
در فضای گلخانه هیچ گونه عامل محرکی مانند باد و یا حشرات برای تلقیح وجود ندارد برای رفع این مشکل می توان به چند طریق عمل کرد. اول استفاده از زنبورهای مخصوص که عمر آنها فقط یک فصل استو به طور غیر مستقیم باعث شک به گیاه شده و عمل لقاح را باعث می گردد. دوم استفاده از ویبراتورهای برقی است که در هر دو یا سه روز یکبار با لرزش خوشه ها عمل لقاح را صورت می دهد. راه سوم این است که می توان در کشت زمستانه از هرمن تلقیح کننده استفاده نمود. و بالاخره راه چهارم این است که با ایجاد شک در سیمهای مهار و یا ضربه مستقیم بر روی گلها باعث گرده افشانی یا در نهایت عمل تلقیح گردیم. نکته حائز اهمیت در عمل تلقیح گلهای بوته گوجه فرنگی دمای موجود در گلخانه می باشد که باید بین ۲۰ تا ۲۵ درجه بوده و رطوبت آن نیز کم باشد.
زمان تلقیح :
بهترین زمان برای این کار بین ساعات ۱۱ تا ۲ بعد از ظهر می باشد که فضای گلخانه از رطوبت کمتر و دمای بیشتری برخوردار است به همین خاطر امکان تلقیح در دمای ۲۸ تا ۳۰ درجه کاهش می یابد و در دمای ۱۳ تا ۱۵ درجه امکان تلقیح وجود ندارد و عدم تلقیح گل ریزش گل را در پی خواهد داشت. به هر حال پس از تلقیحگل میوه بین ۱۸ تا ۳۵ روز زمان لازم دارد تا قابل برداشت باشد٫٫ و حالا بوته گوجه فرنگی به زمان ثمر دهی خود رسیده و در این مرحله باید به گونه ای برخورد نمود که حداکثر برداشت را کسب کرد. زمانی که برگ های نزدیک به هر خوشه میوه چیده می شود میوه امکان بهتری برای رنگ گیری پیدا می کند. نکته قابل ذکر دیگر اینکه بدیهی است 50 درصد خوشه میوه رنگ بگیرد و 50 درصد دیگر از حالت سبز بودن تغییر رنگ داده و کم کم قرمز می شوند . بنابراین در صورتی که نیمی از خوشه واریته کلاستر به رنگ نهایی در آمده باشد می توان ان را چید و به بازار عرضه نمود. چنانچه مسافت مزرعه تا بازار کم باشد و نیمه سبز خوشه فرصت رنگ پذیری نداشته باشد می توان از محلی که دمای آن گرمای مناسبی جهت تغییر رنگ گوجه دارد استفاده نمود. در صورتی که واریته ها به صورت کلاستر و یا همرس نباشد بهتر است گوجه های رسیده را در زمان خاص خود برداشت کرد. مسلما اندازه گوجه فرنگی هر چقدر درشت تر باشد زمان تبدیل گل به میوه و رسیدن آن هم طولانی تر خواهد بود. امروزه بسیاری از کشاورزان به خاطر تقاضای مناسب مصرف کننده تمایل زیادی به کشت گوجه های چری دارند و این به دلیل میزان باردهی فراوان رنگ های قرمز صورتی و زرد و شکل های مختلف آن است که باعث قیمت بالای این واریته شده است. زمانی که بوته ها به سقف مفید گلخانه می رسند لازم است برگ های پائین را هرس نمود و اگر نخ ها به صورت قرقره ای به سیم آویزان است می توان با بازکردن ۳۰ تا ۵۰ سانتی متر از نخ قرقره در یک جهت نخ ها را روی سیم حرکت داده که این عمل باعث می شود ساقه از پائین روی بستر و یا شاسی های مخصوص قرار گیرد و انتهای بوته در فاصله ۳۰ تا ۵۰ سانتی متری سقف مفید گلخانه برسد. این روش به کشت دراز مدت مربوط می شود.
برداشت گندم در دشت مغان آغاز شده و خرید گندم تاکنون بیش از۳۶ درصد نسبت به مدت مشابه در سال گذشته افزایش داشته است.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)،"عباس کریمی"، مدیر کل شرکت غله و خدمات بازرگانی استان اردبیل از خرید بیش از ۴۵ هزار تن گندم از کشاورزان خبر داد وافزود: برداشت گندم در دشت مغان آغاز شده و خرید گندم تاکنون بیش از۳۶ درصد نسبت به مدت مشابه در سال گذشته افزایش داشته است.
وی با بیان اینکه استان اردبیل یکی از استانهای مطرح در سطح کشور در خصوص تولید گندم است، اضافه کرد: دشت مغان به دلیل داشتن زمینهای حاصلخیز و دارای استعداد ویژه در صدر قرار داشته و درصد بالای گندم تولیدی استان در این منطقه کشت میشود.
او با اشاره به اقدامات شرکت غله برای خرید تضمینی گندم کشاورزان دشت مغان و اردبیل، افزود: ۴۱ مرکز خرید در سطح استان برای خرید گندم در نظر گرفته شده است.
کریمی گفت: خرید تضمینی گندم کشاورزان منطقه از روز ۱۶ خردادماه آغاز شده و تا پایان فصل برداشت گندم در دشت اردبیل فعالیت خواهد داشت.
وی در ادامه به تلاشهای صورت گرفته در خصوص افزایش کیفیت پخت نان در استان اشاره کرد و گفت: به نانوایانی که نان مرغوب و باکیفیت پخت کنند سیاستهای تشویقی در نظر گرفته شده که افزایش سهمیه آرد یکی از این اقدامات است.
او همچنین اینترنتی شدن فروش آرد را از دیگر برنامهها و اقدامات شرکت غله در جهت ایجاد تسهیل درفعالیتهای نانوایان ذکر کرد.
قارچ عامل این بیماری می تواند درختان مختلف را در سنین
مختلف مبتلا نماید انتقال این قارچ خاکزاد از طریق خاک و آب آلوده و همچنین
نهال آلوده صورت می گیرد . این قارچ بسیار آب دوست است و با فراهم نمودن
آب آزاد در خاکهای سنگین و با زهکش نا مناسب به سرعت تکثیر می یابد.
بنابراین بهترین روش مبارزه با این بیماری رعایت موارد پیشگیری به صورت ذیل
می باشد .
1-در باغات قدیمی در صورتی که طوقه درختان در
زیر خاک قرار گرفته باشد برای جلوگیری از شیوع بیماری بایستی حاک پای
درختان را کنازده تا به نزدیک ریشه اصلی برسند و طوقه درختان را کاملا آزاد
کرده و در معرض هوا قرار بدهند. باید دقت کرد هنگام اجرای هرگونه عملیات
در باغ به طور جدی از زخمی شدن طوقه درخت جلوگیری نمایند.
2-بسته
به کوچکی و بزرگی درخت ، حلقه ای به شعاع 50 سانتی متر تا یک متر دور درخت
ایجاد نمایید تا آب پای طوقه درخت نرسد (بصورت تشتکی). باید همیشه توجه
داشت که طوری خاک اطراف طوقه درخت برداشته شود که نه خاک طوقه درخت را
بپوشاند و نه آب پای طوقه برسد.
3-در باغات آلوده این کار ابتدا برای درختان آلوده و چند درخت کناری آنها انجام شود تا مانع گسترش بیماری درباغ گردد.
4-از خاک ریزی در پای طوقه درختان خصوصا درختان بیمار بطور جد باید خودداری کرد و در صورت اجبار می توان از شن استفاده کرد.
5-در
صورتیکه پوسیدگی بیش از یک سوم دور طوقه را نگرفته باشد با چاقو تیز
قسمتهای پوسیده را تراشیده تا از همه طرف به قسمتهای سالم برسید سپس تنه و
طوقه را با محلول بردو ضدعفونی کرده و محل را نیز با خمیر بردو بپوشانید .
باید دقت کرد که پس از تراشیدن طوقه یک درخت آلوده چاقو را برای استفاده
مجدد با محلول بردو ضدعفونی کنید .
6-در صورتیکه
پوسیدگی بیش از یک سوم دور طوقه را فرگرفته باشد فقط به کنار زدن خاک پای
کنده درخت اکتفا نمایید با این عمل تا اندازه ای به عمر درخت افزوده می شود
.
7-اگر پوسیدگی در اطراف طوقه دیده نشد به هیچ اقدام عنوان به تراشیدن پوست درختان نکنید.
8-درختان
خشک شده را از خاک خارج کرده و بسوزانید و محل آن را با آب آهک رقیق یا
محلول بردو ضدعفونی کرده و حداقل به مدت یک سال از کشت درخت در آن محل
خودداری نمایید.
9-در باغاتی که مشکل گموز
(پوسیدگی طوقه ) وجود دارد اید بطور جدی از زخمی شدن طوقه درخت در هنگام
عملیاتی چون پابیل کردن و مبارزه با علف های هرز و ... جلوگیری نمایید .
10- اطراف درختان را باید از شاخ و برگ های اضافی و علف های هرز تمیز نگه دارید.
11-
در باغات مشکل دار رسیدگی به وضع تغذیه ای درختان بسیار مهم است و مصرف
متعادل کودهای شیمیایی و کودای دامی می تواند در کاهش این بیماری نقش موثری
داشته باشد .
12 - استفاده از ماشین آلات در باغات آلوده باید محدود شده و در این مورد برای انتقال آلودگی احتیاط های لازم در نظر گرفته شود.
1- ابتدا در یک بشکه پلاستیکی 100 لیتری 3 کیلوگرم آهک آبدیده ریخته و آب به میزان 20 لیتر به آن اضافه کرده بهم می زنیم .
2-
سپس 3 کیلو گرم سولفات مس (کات کبود) را در ظرف پلاستیکی دیگری با 20 لیتر
آب حل نموده و محلول کات کبود را به بشک حاوی آهک اضافه نموده و حجم را به
100 لیتر می رسانیم
ابتدا
یک کیلو گرم آهک آبدیده را در 2 لیتر آب ریخته و هم بزنید. سپس یک کیلوگرم
سولفات مس (کاتکبود) را در 2 لیتر اب حل کرده و آن را به آهک آبدیده اضافه
نمایید سپس 6 لیتر اب به کل محلول اضافه نمایید تا خمیی شبیه به ماست به
رنگ فیروزه ای بدست آید . این محلول صرفا برای قسمت های تراشیده شده
استفاده شود .
لازم به ذکر است که محلول و خیر بردو پس از 24 ساعت خاصیت
ضدعفونی کنندگی خود را از دست می دهد لذا به اندازه مصرف روزانه تهیه شود
.
* جهت ضدعفونی و پانسمان محل زخم های طوقه به جای محلول و خمیر بردو می توان از سوسپانسیون آماده بردو فیکس 18 درصد که به صورت آماده در بازار وجود دارد به صورت غلیظ استفاده نمود .
یکی از آفت های رایج در بین گل ها و گیاهان زینتی، شته ها هستند. این
موجود کوچک به سرعت تکثیر شده و تعداد آنها افزایش می یابد. آنها هم به
صورت دو جنسی و هم به صورت تک جنسی وجود دارند.
یک شته ماده به تنهایی می تواند تولید مثل کند و تقریبا هر هفته تعداد
زیادی نوزاد شته به دنیا می آیند که بعد از یک هفته آنها نیز قدرت تولید
مثل دارند. شته ها از شیره گیاهان تغذیه می کنند و مورچه ها از شیره ای که
از شته ها میگیرند تغذیه می کنند.
وجود مورچه و شته در یک جا می تواند اوضاع را وخیم تر کند.
مورچه ها شته ها را از شاخه ای به شاخه ی دیگر می برند و با ضربه زدن به
شته ها آنها را می دوشند وشیره تراوش شده از بدن شته ها را می خورند، در
مقابل این غذای مجانی، مورچه ها از شته ها در برابر دشمنانشان محافظت می
کنند.
شته ها معمولا به رنگ های سبز، زرد، قهوه ای و مشکی هستند.
شته ها دارای بال هستند و نرها بال های خود را حفظ می کنند، اما ماده ها با
قرار گیری بر روی یک گیاه دیگر نیازی به بال نداشته زیرا تا آخر عمر بر
روی همان گیاه باقی می مانند. برخی از آنها به محصولات کشاورزی خسارات
جبران ناپذیری وارد می کنند. شته ها را معمولا می توان در کنار جوانه ها و
نوک شاخه ها مشاهده کرد.
در پایین غنچه های گل ها نیز شته ها به وفور می توانند زندگی کنند و باعث
می شوند که گل ها رشد ناقصی داشته باشند. شته ها با فرو کردن خرطوم خود در
ساقه گیاه، از شیره درون گیاه تغذیه می کنند. پس تنها بر روی ساقه های نازک
و جوان می توانند زندگی کنند و با ضخیم شدن ساقه، آنها نمی توانند دیگر
تنه گیاه را سوراخ کنند.
اگر خرطوم یک شته را قطع کنید، شیره گل از خرطوم آن به بیرون سرازیر می شود.
یکی از دشمنان طبیعی شته ها، کفشدوزک ها هستند. کفشدوزک ها چه در حالت
لاروی و چه در حالت بالغ، از شته ها تغذیه کرده و به عنوان یکی از راه های
موثر برای مبازره با شته ها شناخته می شود. برای سم پاشی گیاهان و مقابله
با شته ها باید قبل از سبز شدن گیاهان اقدام به سم پاشی کرد، زیرا شته ها
در اوایل بهار ظاهر می شوند.
در برخی از گیاهان نیز شته ها درست قبل از گل دهی گیاه ظاهر می شوند که در
این گیاهان باید قبل از در آمدن گل ها اقدام به سم پاشی کرد
بیشترین گیاهانی که به شته ها حساس هستند گل های سرخ ( رز ) می باشند،به
خاطر وجود تیغ هایی بر روی گیاه رز، مورچه ها نمی توانند از شته ها حمایت
کنند، در مقابل حشراتی همچون کفشدوزک نیز نمی توانند بر روی این گیاه زندگی
کنند و از شته ها تغذیه کنند.
در چنین مواردی می توان از سم استفاده کرد، ولی حتی با یک دستمال نیز می
توان شته ها را از روی گیاه برداشت و این کار را تا باز شدن گل ها و یا تا
رشد کرد شاخه و ضخیم شدن پوست گیاه ادامه داد.