مدیریت آبیاری و کوددهی باغات خرمالو

درختان خرمالو دوره های کوتاه خشکی را به خوبی تحمل می کنند، اما در شرایط آبیاری منظم میوه های بزرگتر و با کیفیت تری تولید می کنند. دوره های طولانی خشکی سبب ریزش میوه ها و برگ های درخت می شود، ریزش برگ های درخت در چنین شرایطی آفتاب سوختگی میوه های باقیمانده را موجب می شود.

تا زمانی که شوری زیاد نباشد درختان خرمالو دامنه گسترده ای از خاک را تحمل می کنند، اما بهترین خاک برای این درختان خاک های لومی عمیق با زهکشی مناسب می باشد. بهترین pH برای خرمالو بین 6.5 تا 7.5 تشخیص داده شده است.

کمبود عناصر غذایی در درختان خرمالو سبب کمرنگ شدن برگ ها و کوتاه شدن شاخه های تازه تولید شده می شود. رشد شاخساره کمتر از 30 سانتیمتر در سال نشان دهنده نیاز کودی درختان است. وجود پتاسیم در طعم و مقدار قند میوه و همچنین اندازه نهایی میوه تاثیر مثبت دارد. کمبود نیتروژن سبب کاهش رشد شاخساره، تشکیل نشده جوانه های بارور و کوچک ماندن میوه ها می شود، ضمن اینکه کوددهی بیش از حد درختان خرمالو با نیتروژن به ریزش میوه ها منجر می گردد.