استفاده از سموم به تاریخ روم ویونان باستان مرتبط می شود . فردی به نام هومر از یک سم تدخینی که ناشی از سم گوگرد بوده است ، نام برده است .

پلنی (Pleny) ایتالیایی کاربرد آرسینک را بر علیه حشرات و همچنین سودا (Soda)  و جوش شیرین را برای اصلاح بذر توصیه کرده اند .

در قرن شانزدهم در چین از مواد آرسنیکی و نیکوتین برای نابود کردن آفات و حشرات استفاده کرده اند ، تا قرن نوزدهم پیرتروم ( سمی است گیاهی که از گیاه پیرو تر استخراج می شود ) و صابون به عنوان حشره کش مورد استفاده قرار می گرفتند . همچنین تنباکو و گوگرد و آهک را با هم مخلوط  کرده و روی برگها به عنوان آفت کش استفاده می کردند .

در اواسط قرن نوزدهم یعنی حدود سال 1850 مطالعات سیستمیک و علمی برای مطالعه سموم شروع شد و منجر به تولید سمی بنام « سبز پاریس » شد . سبز پاریس « آرسینت مس ناخالص » بر علیه سوسک کلرادو در آمریکا در مزارع سیب زمینی بطور وسیعی بکار رفت .

در سال 1900 مصرف این سم به حدی رسید که مجبور شدند اولین قانون را برای مصرف حشره کش ها وضع کنند .

در اواخر قرن 19 در فرانسه فردی که تاکستان داشت سمی را که از اختلاط سولفات مس با هیدروکسید کلسیم تهیه شده و به اسم سم "بورد یاکس " نامیده شد و برعلیه آفات گیاهی مصرف کرد متوجه شد که برگهای زرد خردل مجاور گیاهی که سم بر علیه آن استفاده می شد ، سیاه شده است . مشاهده این پدیده باعث شد که اولین علف کش به بازار بیاید.

در سال 1913 ترکیب دیگری را از جیوه ساختند که ترکیب آلی جیوه دار علف کش به نام « ارگانومرکوری» اختراع شد .

در سالهای بین  جنگ جهانی اول و دوم تعداد و پیچیدگی آفت کش ها زیاد شد . مثلا قطران نفت را بر علیه تخم شته بکار می بردند که هنوز نیز استفاده می شود .

دی نیتروارتوکروزل در سال 1932 در فرانسه برای کنترل علف های غلات و حبوبات امتیاز گرفت و در سال 1934 قارچ کش تیرام اولین قارچ کش دی تیوکاربامات در آمریکا انحصاری شد.

در اثنای جنگ دوم جهانی پتانسیل (قدرت) حشره کش DDT در سوئیس کشف شد و ترکیبات حشره کش ارگانوفقره در آلمان ظهور کردند . در همین اثنا در انگلیس کار بر روی سموم در حال پیشرفت بود که منجر به تولید تجارتی علف کش ها ی گروه فتوکسی آلکاتوئیک اسید شد .

- در سال 1945 اولین علف کش های کار با مات عمل کننده بر روی خاک به وسیله کارگران در انگلستان کشف شدند و حشره کش آلی کلره «کلردان » در آمریکا و آلمان معرفی گردید. اندکی پس از آن کار با مات های حشره کش در سوئیس تکامل یافتند .

- در فاصله 1955 – 1950 مشتقات اوره به عنوان علف کش ها در آمریکا ظهور کردند . قارچ کش های " کاپتان" و" گلیودین "ظاهر شدند و مالایتون معرفی شد.

بین 1960 – 1955 سایر محصولات جدید شامل ماده علف کش « تیرازین » و علف کش های آمونیاک چهارظرفیتی ظهور کردند.

- دیک لوبنیل ، تری فلورآلین و بروموکسی لین در بین سالهای1965 – 1960 و قارچ کش سیستمیک بنومیل در سال 1968 کشف شدند .

-  در اثنای دهه های 1970- 1980 بسیاری از آفت کش های جدید معرفی شدند آنها بطور کامل براساس مکانیزمهای بیولوژیکی و بیوشیمیایی پایه ریزی شده اند و در مقایسه با آفت کش های قدیمی تر اغلب آنها در پایین ترین دز بسیار مؤثر هستند بهترین مثال از این آفت کش های جدید مواد علف کش سولفوفیل اوره ها و قارچ کش های سیستمیک جدیدی چون متالاکسی و تری آدیمفون هستند .

گروه جدید و مهم حشره کش ها شامل پیروتیروئیدهای سنتزی مقاوم در مقابل نور هستند که از پیرترین هائی  که بطور طبیعی موجودند پیشرفته ترند.

F.A.O در سال 1986 آفت کش را جنین تعریف کرد.

« هر ماده یا مخلوطی از مواد که برای ممانعت ، تخریب یا کنترل هر آفت در نظر گرفته شود  و یا آفت کش ها ترکیبات شیمیایی هستند که بر علیه آفات در کشاورزی و نیز بر علیه ناقلین بیماریهای انسانی و حیوانی در بهداشت عمومی مصرف می شوند .