Agriculture in Iran

Engineer hussein Tahmasebi

Agriculture in Iran

Engineer hussein Tahmasebi

فرار از آلودگی هوا با 10 گیاه خانگی

 

آشنایی با گیاهان مناسب آلودگی هوا,فرار از آلودگی هوا

لوتوس بهترین راه برای از بین بردن بنزن و فرمالدئید در خانه است

 

برخی گیاهان خانگی قادر به فیلتر کردن و حذف چشمگیر آلاینده های سمی هستند، به طوری که برخی گیاهان تنها در مدت 24 ساعت می توانند تا 90 درصد مواد سمی موجود در هوا را به خود جذب کنند.

 

این گیاهان خانگی آلودگی هوا را کم می کنند!!

محققان ناسا با هدف بهبود کیفیت زندگی فضانوردان در ایستگاه فضایی بین المللی (ISS)، گیاهان خانگی مختلف را در معرض مواد شیمیایی قرار داده و توانایی آنها برای حذف آلودگی هوا را بررسی کردند. طی تحقیقات دوساله ناسا، فهرستی از گیاهان خانگی با توانایی تصفیه هوا و حذف آلاینده های سمی از محیط منزل و محل کار تهیه شد.

 

محققان در این مطالعه از مواد شیمیایی شامل تری کلرواتیلن (TCE)، بنزن و فرمالدئید استفاده کردند؛ این مواد سرطان زا بوده و قرار گرفتن در معرض این مواد باعث سردرد، حالت تهوع، مشکلات پوستی و بروز آسم می شود. این مواد در تولید محصولات مختلفی مانند رنگ، جوهر، چسب، پلاستیک، فرش، فوم و مواد ضدحریق مورد استفاده قرار گرفته و به راحتی در هوا منتشر می شوند.

 

نتایج به دست آمده نشان می دهد، برخی گیاهان خانگی قادر به فیلتر کردن و حذف چشمگیر آلاینده های سمی هستند، به طوری که برخی گیاهان تنها در مدت 24 ساعت می توانند تا 90 درصد مواد سمی موجود در هوا را به خود جذب کنند. گیاهان مواد شیمیایی خطرناک در هوا را از طریق حفره های نازک بر روی برگ ها جذب می کنند؛ ریشه و باکتری موجود در خاک نیز در حذف مواد سمی دخالت دارند. براساس تحقیقات ناسا، یک گیاه در فضای 9 متر مربع خانه یا محل کار دارای اثربخشی مناسب در پاکسازی و تصفیه هوا است.

 

فیلودندرون

این گیاه می تواند فرمالدئید و بسیاری مواد شیمیایی سمی دیگر را از بین ببرد. نگهداری این گیاه بسیار آسان است و بهتر است در مکان های کم نور نگهداری شود. حواستان باشد که فیلودندرون برای کودکان و حیوانات بسیار مضر است.

 

بامبو

چند برگ سبر بامبو رطوبت لازم برای هوای داخل خانه را به خصوص در فصل زمستان که هوا خشک است تامین می کند. این گیاه همچنین آلاینده های ناشی از بنزن، تری کلرواتیلن و فرم آلدهید را که از طریق پاک کننده های شیمیایی، موادپلاستیکی، جوهر پرینتر و فرش در هوای خانه پخش می شود جذب کرده و تجزیه می کند.

 

لوتوس

لوتوس بهترین راه برای از بین بردن بنزن و فرمالدئید در خانه است. اما به یاد داشته باشید که این گیاه یک گیاه سمی است که باید از دسترس کودکان دور نگه داشته شود.

 

آگلونما

این گیاه چینی همیشه سبز به نور فراوان نیاز ندارد اما نیازمند هوای مرطوب است. بنزن و فرمالدئید موجود هوا را از بین می برد. شیره و دانه های این گیاه سمی هستند.

 

کلروفیتوم (گل گندمی)

گل گندمی با شاخ و برگ ها و گل های سفید کوچکش بهترین انتخاب برای داخل منزل است اما این گل فقط زیبایی ندارد بلکه در از بین بردن سمومی چون بنزن، فرمالدئید، منواکسید کردن و زایلن نیز موثرند. این گیاه برای کودکان و حیوانات بسیار مضر است.

 

پیچک

این گیاه بهترین انتخاب برای محیط های کم نور است. پیچک در جذب بنزن، فرمالدئید، منواکسید کربن و تری کلرواتیلن بسیار مفید است. این گیاه همچنین می تواند برخی از آلرژن ها مثل کپک های قارچی را از بین ببرد.

 

گل سانسوریا

سانسوریا گیاه سختی است که می تواند در انواع محیط و مکان ها رشد کند. این گیاه در از بین بردن فرمالدئید، بنزن و تری کلرواتیلن منحصر به فرد است. شب ها دی اکسید کربن را جذب و اکسیژن آزاد می کند.

 

سرخس بوستونی

سرخس بوستونی برای مرطوب کردن هوا و از بین بردن فرمالدئید، منواکسید کربن و زایلن مفید است. این گیاه به آبرسانی کافی نیاز دارد.

 

بنجامین

درختچه ای زیبا با برگ های ابلقی است که اغلب در راهرو اداره ها و خانه ها قرار داده می شود. بنجامین تری کلرواتیلن ساطع شده از چسب ها و رنگ ها را جذب کرده و هوا را تصفیه می کند.

 

ژربرا

این گیاه زیبا در از بین بردن سمومس چون بنزن فرمالدئید و تری کلرواتیلن بسیار مفید است. آن را در مکانی گرم و روشن قرار دهید.

گل هایی که نوید بهار می دهند +طریقه کاشت

گل های بنفشه، لاله، پامچال و غیره از جمله گل های هستند که در فصل بهار می رویند و دارای رنگ های بسیار زیبا هستند و همچنین بو و عطر بسیار دلنشینی نیز دارند.
به گزارش گروه خواندنی های مشرق، گل های بهاری باعث طراوت و شادابی این فصل می شوند و همچنین با عطر ور بویی که دارند می توانند این شادابی و طراوت را به خانه های شما نیز بیاورند. آشنایی با گل های این فصل خالی از لطف نیست و بهتر است تا آن ها را بشناسیم.

 گل بنفشه:

تاکنون بیش از500 گونه بنفشه در جهان شناخته شده اند که19 گونه آن بومی ایران است.گل بنفشه رنگ های بسیار متنوعی از زرد، سفید، بنفش، ارغوانی تا آمیزه ای از این رنگ ها دارد.
    
در ایران بنفشه معطر و بنفشه سه رنگ که بومی ایران هستند و همچنین بنفشه های دو رگه زینتی، که به بنفشه فرنگی شهرت دارند، بیش از دیگر گونه ها یافت می شود.
  

 بنفشه، در بیشتر منطقه های کوهستانی ایران به ویژه در شمال و شمال غربی کشور به صورت خودرو می روید. گل های معطر آن دارای بوی خوشِ ملایم است و به رنگ های بنفش، آبی و سفید از اواخر زمستان تا اوایل بهار ظاهر می شوند. بنفشه معطر در زمین های مرطوب و سایه دار، در کنار جویبارها و زیر درختان می روید.
 
  بنفشه سه رنگ گیاهی علفی و چند ساله با عمری کوتاه است. این گونه بنفشه بومی اروپا و منطقه های معتدل آسیا و ایران است. در شمال و شمال غربی و غرب ایران به صورت خودرو می روید. گل های این نوع بنفشه معمولا دارای سه رنگ مشخص هستند که از ترکیب رنگ های زرد، ارغوانی، آبی نیلی و سفید به وجود آمده اند.

نحوه کاشت: برای پرورش گیاه دانه های رسیده را در اوایل تابستان یعنی در نیمه اول تیر ماه کاشته و سپس موقعی که گیاه جوان دارای 3 تا 4 برگ گردید آنها را در شهریور ماه نشاء می کنند با این روش گیاهان نشاء شده در بهار گل می دهند ولی در اگر دانه های گیاه در اردیبهشت ماه کاشته شوند گلهای آن پس از نشاء در زمان 3 تا 4 برگی در پائیز ظاهر خواهد شد. میزان بذر مورد نیاز در هر هکتار 4 تا 6 کیلوگرم می باشد.

گل لاله:

لاله گیاهی است بابرگهای نواری پهن و گلهای زیبا با رنگهای متنوع(قرمز-زرد-صورتی-بنفش-نارنجی-دورنگ و...)ازنظر باغبانی به دو گروه تقسیم می شود :لاله هایی باشاخه گلدهنده بلند که مناسب گل شاخه بریده هستند و لاله هایی بادمگل کوتاه و گلهای درشت که بیشتر در گلدان کشت می گردند. این گل باید دارای نور آفتاب باشد.

نحوه کاشت: پیازها را در دمای ۱۵تا۲۰درجه انبار کرده ودر آبان ماه در عمق 12 تا 20 سانتی متری بکارید.خاک لاله باید زهکشی مناسبی داشته باشد تا پیازها نپوسند.گلدانها به مدت ۶هفته در دمای ۴درجه و۶هفتهدر دمای۵-۱۰درجه قرار داده می شوند و سپس به گلخانه سرد(۱۵درجه)منتقل می گردند.به تدریج ریشه ها و برگها رشد کرده و بسته به گونه گیاه جوانه گل نیز ظاهر می شود.

گل  میمون:

گل در گیاه میمون به صورتی بسیار زیبا می روید، یعنی خوشه ای از گلهای رنگی روی این گیاه تیره ظاهر می شود که زیبایی فراوانی به فضای منزل شما خواهد بخشید

گیاهی دائمی است و  ولی چون تنها تا دمای صفر درجه سانتیگراد را قادر به تحمل می باشد اکثرا" به عنوان گیاه یک ساله کشت می شود. در نواحی که دارای زمستانهای نه چندان سرد هستند ( حداقل حرارت صفر درجه ) این گیاه سرمای زمستان را تحمل نموده و در سال دوم گلدهی خوبی دارد. ولی در سالهای بعد چنانچه باقی بماند مرغوبت خود را ازدست می دهد.

نحوه کاشت: کاشت میمون نیز همانند بنفشه است. یعنی باید بذرها را در شهریور ماه بکارید و سپس در زمین اصلی نشاء کنید تا در فصل زیبای بهار گلهای آن جلوه بخش منزل شما شوند. بذر میمون بسیار ریزی است و تنها باید روی سطح خاک پاشیده شوند و با اندکی فشار به خاک بچسبند. وقتی گیاه 3 تا 4 برگ درآورد باید سر آن را قطع کرد تا گیاه چند شاخه و زیباتر شود.

بهتر است گل میمون در محلهای آفتابگیرکاشته شود، البته حاشیه های نیمه سایه نیز مناسب هستند . لازم به ذکر است که نشای میمون در اواخر زمستان برای فروش عرضه می شود که می توانید آنها را خریداری کنید و در باغچه منزلتان بکارید

گل پامچال:

گل پامچال از اولین پیام آوران بهار است. بیشتر گونه های این گیاه علفی و چند ساله است و نزدیک به400 گونه آن در سراسر جهان شناخته شده است، پامچال ها بومی مناطق معتدل و کوهستان های سردسیر نیمکره شمالی هستند.
  
گونه های مختلف پامچال در مرداب ها و زمین های مرطوب منطقه های معتدل و کوهستان های بلند و سردسیر می رویند. بعضی از گونه های پامچال به سرما و یخبندان حساس و بعضی دیگر مقاوم هستند. گلهای پامچال به رنگ های صورتی، آبی، سفید، زرد، قرمز و ارغوانی هستند و گاهی به صورت منفرد، و در بعضی گونه ها به صورت مجتمع در بین برگ ها قرار دارند

طریقه کاشت: برای کاشت این گل ابتدا باید گلدان ها را از خاک غنی از شن به همراه کودهای گیاهی و دیگر چیزها پر کنید و دانه ها را در عمق 15 سانتی متری بکارید. بوته این گیاه را در اوایل پاییز بکارید. توجه داتشته باشید که گل پامچال برای رشد نیازمند رطوبت و درجه حرارت خنک است. گلدان را در معرض نور مستقیم خورشید قرار دهید. خاک گلدان باید همیشه مرطوب باشد و سعی کنید در کف گلدان دو یا سه سوراخ ایجاد کنید.

گل محمدی:

این گیاه درختچه ی کوچکی است با شاخه های زیاد و تیغهای ریز، برگهای آن روی سبز براق و پشت خزی دارند. گلهای آن صورتی کمرنگ می باشند و بسیار معطراند. این گلها در بهار شکوفه می زنند. محل رویش این گیاه اکثرا در ایران بخصوص در کاشان، قمصر، راوند، میمند، آذربایجان و قزوین می باشد.

طریقه کاشت: گل محمدی بیشتر در مقادیر زیاد کاشت می شوند و کمتر به صورت تکی و گلدانی هستند. در اینجا نیز طریقه کاشت  آن ها به صورت گسترده اشاره می کنیم.

یکی از مهم‌ترین عملیات پیش از شروع کشت، شخم عمیق است. شخم ، لایه‌های فشرده‌ای را که باعث محدود شدن رشد ریشه می شوند، می‌شکند . کاشت به شیوه دستی انجام می‌شود و فواصل ردیف‌ها و بوته‌ها بستگی به اهداف کاشت دارد. اگر هدف، احداث پرچین اطراف باغ باشد، فاصله ردیف‌ها 5/2-2 متر و فاصله بین بوته‌ها 5/1-1 متر در نظر گرفته می‌شود. در صورتی‌که هدف، احداث گلستان باشد در کشت کرتی فاصله‌ها را 5/3×5/2 متر و در جوی و پشته 3×2 متر در نظر می‌گیرند.

مصرف کود دامی کاملاً پوسیده، پیش از احداث گلستان و به ‌صورت جایگزینی در گودال به مقدار 20-10 تن در هکتار ضروری است. همچنین دادن کود دامی به مقدار 10 تن در هکتار بعد از هرس گلستان‌ها، مفید است.

استفاده از سموم به تاریخ روم ویونان باستان مرتبط می شود . فردی به نام هومر از یک سم تدخینی که ناشی از سم گوگرد بوده است ، نام برده است .

پلنی (Pleny) ایتالیایی کاربرد آرسینک را بر علیه حشرات و همچنین سودا (Soda)  و جوش شیرین را برای اصلاح بذر توصیه کرده اند .

در قرن شانزدهم در چین از مواد آرسنیکی و نیکوتین برای نابود کردن آفات و حشرات استفاده کرده اند ، تا قرن نوزدهم پیرتروم ( سمی است گیاهی که از گیاه پیرو تر استخراج می شود ) و صابون به عنوان حشره کش مورد استفاده قرار می گرفتند . همچنین تنباکو و گوگرد و آهک را با هم مخلوط  کرده و روی برگها به عنوان آفت کش استفاده می کردند .

در اواسط قرن نوزدهم یعنی حدود سال 1850 مطالعات سیستمیک و علمی برای مطالعه سموم شروع شد و منجر به تولید سمی بنام « سبز پاریس » شد . سبز پاریس « آرسینت مس ناخالص » بر علیه سوسک کلرادو در آمریکا در مزارع سیب زمینی بطور وسیعی بکار رفت .

در سال 1900 مصرف این سم به حدی رسید که مجبور شدند اولین قانون را برای مصرف حشره کش ها وضع کنند .

در اواخر قرن 19 در فرانسه فردی که تاکستان داشت سمی را که از اختلاط سولفات مس با هیدروکسید کلسیم تهیه شده و به اسم سم "بورد یاکس " نامیده شد و برعلیه آفات گیاهی مصرف کرد متوجه شد که برگهای زرد خردل مجاور گیاهی که سم بر علیه آن استفاده می شد ، سیاه شده است . مشاهده این پدیده باعث شد که اولین علف کش به بازار بیاید.

در سال 1913 ترکیب دیگری را از جیوه ساختند که ترکیب آلی جیوه دار علف کش به نام « ارگانومرکوری» اختراع شد .

در سالهای بین  جنگ جهانی اول و دوم تعداد و پیچیدگی آفت کش ها زیاد شد . مثلا قطران نفت را بر علیه تخم شته بکار می بردند که هنوز نیز استفاده می شود .

دی نیتروارتوکروزل در سال 1932 در فرانسه برای کنترل علف های غلات و حبوبات امتیاز گرفت و در سال 1934 قارچ کش تیرام اولین قارچ کش دی تیوکاربامات در آمریکا انحصاری شد.

در اثنای جنگ دوم جهانی پتانسیل (قدرت) حشره کش DDT در سوئیس کشف شد و ترکیبات حشره کش ارگانوفقره در آلمان ظهور کردند . در همین اثنا در انگلیس کار بر روی سموم در حال پیشرفت بود که منجر به تولید تجارتی علف کش ها ی گروه فتوکسی آلکاتوئیک اسید شد .

- در سال 1945 اولین علف کش های کار با مات عمل کننده بر روی خاک به وسیله کارگران در انگلستان کشف شدند و حشره کش آلی کلره «کلردان » در آمریکا و آلمان معرفی گردید. اندکی پس از آن کار با مات های حشره کش در سوئیس تکامل یافتند .

- در فاصله 1955 1950 مشتقات اوره به عنوان علف کش ها در آمریکا ظهور کردند . قارچ کش های " کاپتان" و" گلیودین "ظاهر شدند و مالایتون معرفی شد.

بین 1960 1955 سایر محصولات جدید شامل ماده علف کش « تیرازین » و علف کش های آمونیاک چهارظرفیتی ظهور کردند.

- دیک لوبنیل ، تری فلورآلین و بروموکسی لین در بین سالهای1965 1960 و قارچ کش سیستمیک بنومیل در سال 1968 کشف شدند .

-  در اثنای دهه های 1970- 1980 بسیاری از آفت کش های جدید معرفی شدند آنها بطور کامل براساس مکانیزمهای بیولوژیکی و بیوشیمیایی پایه ریزی شده اند و در مقایسه با آفت کش های قدیمی تر اغلب آنها در پایین ترین دز بسیار مؤثر هستند بهترین مثال از این آفت کش های جدید مواد علف کش سولفوفیل اوره ها و قارچ کش های سیستمیک جدیدی چون متالاکسی و تری آدیمفون هستند .

گروه جدید و مهم حشره کش ها شامل پیروتیروئیدهای سنتزی مقاوم در مقابل نور هستند که از پیرترین هائی  که بطور طبیعی موجودند پیشرفته ترند.

F.A.O در سال 1986 آفت کش را جنین تعریف کرد.

« هر ماده یا مخلوطی از مواد که برای ممانعت ، تخریب یا کنترل هر آفت در نظر گرفته شود  و یا آفت کش ها ترکیبات شیمیایی هستند که بر علیه آفات در کشاورزی و نیز بر علیه ناقلین بیماریهای انسانی و حیوانی در بهداشت عمومی مصرف می شوند .

چگونگی تعویض گلدان گیاهان


نحوه تعویض گلدان گل,چگونگی تعویض گلدان گل,طریقه جابجایی گل ها

چگونگی تعویض گلدان گیاهان
همانند کودکی که رشد کرده و به لباس‌های بزرگ تری نیاز دارد گیاه نیز همین‌طور است.
اکثر گیاهان پس از مدتی رشد می‌کنند و از گلدان‌ها و ظروفی که درونشان هستند بزرگ‌تر می‌شوند؛ پس باید هر چند وقت یک‌بار گلدان گیاهان مورد علاقه‌تان را تعویض کنید. اگر این کار را به موقع انجام دهید، گیاهانتان نیز با رشد خوب خود به شما پاداش خواهند داد.

گلدان خانه گیاه است و اهمیت آن در رشد و طراوت از مهمترین شرایط یک گیاه موفق است. گلدان و گیاه به‌عنوان یکی از بخش‌های اصلی ترکیب محل مسکونی یا کار شما تابع شکل، رنگ و فضای محیطی است که باید به‌دقت مورد نظر قرار گیرد. خروج ریشه از سوراخ انتهای گلدان و کند شدن رشد گیاه از نشانه‌های لزوم تعویض گلدان است. گیاهان غیرسالم را از فهرست تعویض گلدان خارج سازید چون احتمال دارد بعد از جابجائی به دلیل عدم مقاومت لازم خشک شوند.


هنگام انتخاب گلدان برای گیاهتان، گلدانی را انتخاب کنید که قطرش 2.5 تا 5 سانتی‌متر بزرگ‌تر از گیاه باشد. اگر گلدانی که انتخاب می‌کنید بیش از اندازه بزرگ باشد، گیاه داخل آن بیش از حد کوچک به نظر می‌رسد (تا زمانی که در خانهٔ جدیدش دوباره رشد کند).


علائمی که نشان می‌دهند باید گلدان گیاهتان را تعویض کنید
-ارتفاع گیاهتان نسبت به گلدان بیش از اندازه بلند است -اگر این چنین باشد و خطر خم شدن و سقوط گیاهتان وجود داشته باشد  یا اینکه هم اکنون این اتفاق افتاده باشد باید گلدان آن را تعویض کنید.


-خاک گیاهتان تُهی و عاری از مواد مغذی شده باشد -گیاهان سالم مواد مغذی مورد نیازشان را از خاکی که درونشان هستند می‌گیرند. اگر خاک گیاهتان بد منظر شده یا روی آن را دلمه‌هایی از نمک، کپک یا قارچ پوشانده است، وقتش رسیده که گلدان و همچنین خاک گیاهتان را تعویض کنید.


-ریشه‌های درهم پیچیده و بیرون زده -متوجه شدن این مسئله که ریشه‌ها چه زمانی در هم پیچیده شده‌اند امری مشکل است، چون تمام این اتفاقات زیر خاک می‌افتد و از دیده پنهان است. اما اگر رشد گیاهتان متوقف شده و یا آرام‌تر شده است، می‌توانید حدس بزنید که علت آن کمبود جای ریشه‌ها است.


چگونگی تعویض گلدان گیاهان
-در محلی که می‌خواهید کار تعویض را انجام دهید روزنامه یا پلاستیک پهن کنید.
-یک ظرف یا گلدان جدید برای گیاه انتخاب کنید.
-خاک چند منظوره و مناسبی که برای گیاهتان تهیه کرده‌اید را نیز آماده کنید.
-انتهای گلدان گیاهتان را با مقدار کمی خاک پُر کنید.

 

نکاتی درباره نگهداری گلها

گل رز: برای نگهداری گل رز در آب، ابتدا باید گلبرگ‌های پلاسیده قسمت خارجی آن را جدا کرده و خارهای آن را از شاخه بکنید. سپس ساقه گل را شکاف دهید یا آن را له کنید.

گل سوسن و دیگر گل‌های پیازدار: انتهای ساقه را قطع کنید، ماده سفید و چسبناکی که از آن خارج می‌شود. آب بکشید و بشوئید سپس آن را درون ظرفی از آب بگذارید.

گل سوسن و زنبق: انتهای ساقه را به شکل مایع به اریب قطع کنید. سپس آن را باز کرده داخل آب بگذارید. بساک و پرچم را که سنگینی گرده‌ها روی آن است می‌توانید با انگشت فشار داده و به هم بچسبانید زیرا این گرده‌ها باعث لک شدن گلبرگ می‌شود و از زیبائی آن می‌کاهند.


گل میخک: برای آنکه میخک دوام بیشتری یافته و شادابی‌اش را حفظ کند، آن را بدون قیچی با دست ببرید.
گل شقایق: ته ساقه را روی شعله شمع یا فندک بسوزانید تا تبدیل به زغال شود.

- اگر می‌خواهید گل‌های شما تا آمدن میهمان‌‌ها تر و تازه و شاداب بماند، انتهای ساقه‌ها را با دستمال مرطوبی بسته درون یخچال بگذارید. مدت بیشتری تازه خواهند ماند.


- آبی که به گلدان‌‌ها می‌دهید بهتر است از نظر درجه حرارت با دمای اتاق تطبیق کند. برای این کار، آب را در ظرفی ریخته و بگذارید چند ساعت در اتاق بماند، تا هم درجه حرارت آن متعادل شود و هم اینکه کار موجود در آن ته‌نشین شود.

- آب لوله‌کشی به‌علت آنکه دارای کلر می‌باشد، برای گلدان‌ها چندان مناسب نیست، بهتر است یک روز قبل آب را در ظرفی ریخته و سپس گلدان‌ها را آب بدهید. این کار از قهوه‌ای شدن نوک برگ‌ها جلوگیری می‌کند.


- آبی که تخم‌مرغ‌ها را در آن پخته‌اید دور نریزید، زیرا این آب سرشار از املاح معدنی است و پس از سرد شدن برای گیاهان بسیار مناسب است.

- پوست تخم‌مرغ‌ها را نیز پس از مصرف، داخل ظرف دهان باریکی که حاوی آب است بیندازید و سرش را بگذارید. بعد از گذاشتن یک شبانه‌روز، گل‌ها را با آن آب دهید.


- نوشیدنی‌های گازدار مانند آب معدنی یا سودار را که گاز آن رفته است دور نریزید زیرا دارای مواد شیمیائی خوبی است که به گل‌‌ها رنگ و شادابی خاص می‌بخشد.

- گلدان گیاهان تازه خریداری را در صورتی تعویض نمائید که ریشه پر باشد و این بدین معنی است که حداقل ۶ ماه از زمان تعویض قبلی گذشته باشد.


- سعی کنید تعویض گلدان را در آغاز فصل بهار انتخاب نمائید تا به دلیل جریان شیره نباتی در پیکره گیاه، ریشه بتواند صدمات وارده را در حین تعویض ترمیم بافت‌ها خود جبران نماید.

نحوه تعویض گلدان گل,چگونگی تعویض گلدان گل,طریقه جابجایی گل ها


شرایط لازم برای یک گلدان مناسب جهت جابجائی گیاه را با اطلاعات زیر بدست آورید
- اندازه گلدان از مشخصات مرتبط با هم در قاعده در سر، انتها و ارتفاع برخوردار است که نام‌گذاری آن براساس دهانه قطر بالائی است که با ترتیب ۷-۹-۱۲-۲۰-۲۵-۳۷ می‌باشد. بنابراین برای جابجائی گیاه خود از گلدانی به گلدان دیگر گلدانی به مشخصات بعد از گلدان قبلی را انتخاب کنید.


- گلدان‌های سفالی بدون لعاب و با لعاب، پلاستیک، چوب و فایبرگلاس هر کدام دارای ویژگی‌هائی هستند که گیاهدار با در نظر گرفتن محل قرارگیری گلدان حساسیت گیاه و هماهنگی با محیط بهتر انتخاب را داشته باشد.


ویژگی‌های گلدان‌های پلاستیکی: تنوع در شکل، رنگ، طراحی و همخوانی با محیط‌های آپارتمانی.
ویژگی‌های گلدان‌های سفالی: قابلیت نفوذ آب و هوا از جدار آن به‌صورت دو طرفه، سنگین بودن و عدم امکان واژگون شدن، شکل و رنگ سنتی.


- اگر از گلدان کهنه قدیمی استفاده می‌کنید قبل از جابجائی گیاه رسوبات قبلی آن را پاک نمائید و در صورت استفاده از گلدان نو آن را برای مدتی غرق آب نمائید تا بدنه آن سیراب شود.


- برای جلوگیری از مسدود شدن سوراخ انتهائی گلدان بر اثر حرکت خاک به دلیل جریان آب، سطح سنگ‌ریزه یا گلدان شکسته‌ها را با مقداری پوشال یا شلتوک برنج بپوشانید تا راه خروج آب باز بماند.

یک روز قبل از جابجائی گلدان دارای گیاه را از آب اشباع کنید و در هنگام تعویض دست چپ خود را در پائین گلدان قرار داده و با وارونه کردن و وارد کردن ضربه به گلدان، گیاه را خارج نماید. خاک‌های کهنه را بدون آنکه به ریشه‌ها صدمه‌ای وارد شود با یک میله یا مداد حذف کنید و سپس آن را درون گلدان جدید آماده شده قرار دهید و به آن خاک غنی و مرطوب اضافه کنید. خاک گلدان را با چند لرزش و فشار دست متراکم نمائید.


- گیاه تعویض شده در گلدان جدید را به‌مدت دو روز آبیاری نکنید تا ریشه‌ها جهت آب‌یابی توسعه پیدا کند. در صورت حرارت بالای محیط می‌توانید از غبارپاشی استفاده کنید.


- در صورت بسته شدن احتمالی محل زهکشی و یا تلاقی شدن خاک یک مفتول یا میله را با احتیاط در محل سوراخ زهکشی به حرکت درآورید تا آب اضافی خارج شود.


- با قرار دادن زیرگلدانی، آب جمع شده را مرتب خالی کنید.
- در صورت عدم امکان جابجائی یک گیاه از گلدانی به گلدانی جدید کمبود زمان، فصل نامناسب و سنگین وزن شدن آن، خاک‌های سطحی گلدان را تا حدی که به ریشه‌ها صدمه نزند با خاک غنی و نو جایگزین کنید.

کاشت و پرورش گل قهر و آشتی

گل قهر و آشتی (به انگلیسی Sensitive)

 نام علمی : Mimosa pudica

 معرفی گل قهر و آشتی

 گل قهر و آشتی همچنین با نام های مرا لمس نکن و گیاه حساس شناخته می شود که بومی جنوب آمریکا و جنوب آمریکای مرکزی می باشد. گل قهر و آشتی یک گیاه مناسب برای نگه داری در بالکن است زیرا می توان آن را جا به جا کرد. مانند گیاه ونوس حشره خوار، گیاه قهر و آشتی نیز به لمس حساس می باشد.

 بر خلاف ونوس حشره خوار، گیاه قهر و آشتی به برگ های خود حساس است و زمانی که برگ ها لمس می شوند برای محافظت از خود آن ها را می بندد. گیاه قهر و آشتی یک گیاه حشره خوار نیست و حشره ها را به دام نمی اندازد. اگر شما گیاه را لمس کرده و یا به گلدان آن ضربه ای وارد کنید برگ ها به سرعت بسته شده و بعد از چند دقیقه دوباره باز می شوند. زمانی که گیاه قهر و آشتی دچار اختلال شود، گیاه آب را از سلول های خود خارج می کند که در نتیجه باعث فروپاشی سلول ها می شود (که ما به صورت بسته شدن برگ ها این حرکت را می بینیم). زمانی که یک برگ بسته می شود، آن برگ می تواند برگ های همسایه را تحریک به بسته شدن کند.

 

 گیاه حساس یا گیاه قهر و آشتی می تواند تا ارتفاع 150 سانتی متر و عرض 90 سانتی متر رشد کند. هر چند در باغ ها معمولا به ارتفاع 30 تا 90 سانتی متر رشد می کند. گیاه قهر و آشتی گل های صورتی رنگ کروی شکل دارد که قطر آن ها معمولا 3 سانتی متر است. گل دهی معمولا از اواسط تا اواخر تابستان می باشد. گیاه قهر و آشتی را در مخلوط خزه تورب و پرلیت به نسبت 1 به 1 یا 2 به 1 بکارید. شما همچنین می توانید از خاک های لومی و شنی نیز استفاده نمایید.

 برگ های گیاه قهر و آشتی تا حدودی شبیه سرخس می باشند، این گیاه یک گیاه خزنده یک ساله است.

 گیاه قهر و آشتی را می توان در آفتاب کامل یا سایه جزیی کاشت. این گیاه حداقل به 8 ساعت نور در روز نیاز دارد. اگر گیاه قهر و آشتی به اندازه کافی نور دریافت نکند برگ های آن بسته خواهد شد، برگ ها در شب نیز بسته هستند.

 خاکی که گیاه قهر و آشتی در آن کاشته می شود باید به طور مداوم مرطوب باشد اما از خیس شدن خاک باید اجتناب کرد.

 در مناطق گرم می توان گل قهر و آشتی را خارج از خانه نگه داشت، اما این گیاه یکی از بهترین گیاهان خانگی است که در بالکن یا درون خانه نگه داری می شود. اجازه ندهید گیاه قهر و آشتی در دمای زیر 18 درجه سانتی گراد قرار بگیرد، در این صورت برگ ها و ساقه آن به رنگ زرد روشن در می آیند.

 در طول فصل رشد، هفته ای یک بار به گیاه قهر و آشتی یک کود نیمه قوی بدهید.

 آفات و بیماری ها: گل قهر و آشتی یک گیاه قوی در برابر آفات و بیماری ها است بنابراین نباید در این مورد نگرانی داشته باشید.

 کاشت گیاه قهر و آشتی

 گیاه قهر و آشتی معمولا از طریق بذر کاشته می شود. قبل از کاشت بهتر است بذرها را چند ساعت در آب خیساند. گل های صورتی این گیاه دانه تولید می کنند. بذرها را در خاک و یا در مخلوط خزه تورب و پرلیت بکارید و آن ها را با 0/3 سانتی متر خاک بپوشانید. خاک باید مرطوب باشد. بعد از کاشت بذرها یک پلاستیک تمیز روی گلدان بکشید، بذرها برای جوانه زنی به رطوبت زیادی نیاز دارند. جوانه زنی معمولا 14 تا 21 روز طول می کشد. دمای مناسب برای رشد این گیاه 21 تا 30 درجه سانتی گراد می باشد. بذرها را ابتدا در یک گلدان 7 سانتی متری بکارید و بعد از این که بذرها جوانه زدند و به خوبی تثبیت شدند، قوی ترین نهال ها را انتخاب کنید و آن ها را به گلدان های 13 سانتی متری منتقل کنید. فراموش نکنید در گلدان سوراخ زهکشی قرار دهید.

 شما همچنین می توانید این گیاه را از طریق قلمه نیز بکارید. یک شاخه که دارای یک گره برگی است را قطع کنید و آن را در خاک قرار دهید. روی آن را با پلاستیک بپوشانید تا خاک مرطوب بماند. در آب و هوای گرم، تقریبا باید هر روز به گیاه قهر و آشتی آب داده شود.

 گیاه قهر و آشتی به سادگی از طریق بذر رشد می کند و یک گیاه بسیار سازگار است اما به رطوبت و گرما نیاز دارد. زمانی که ریشه این گیاه در یک فضای محدودی باشد، شکل گل ها و شاخ و برگ ها جذاب تر می شوند. اما به هرحال در صورتی که ریشه از سوراخ زهکشی گلدان بیرون بیاید باید گلدان را عوض کرد و گیاه را به یک گلدان بزرگ تر منتقل نمود.

 

 اطلاعات متفرقه

 دقیقا مشخص نیست دلیل بسته شدن برگ های گیاه قهر و آشتی چه چیزی است. این عمل می تواند به دلیل حفاظت در برابر شکارچیان بوده که آن را نخورند، یا می تواند به دلیل حفاظت از خود در برابر آب و هوای ناملایم و یا حشرات مخرب باغ و ... باشد.

 گیاه قهر و آشتی در مناطق زیادی وجود دارد و در استرلیا، هاوایی و دیگر مناطق به یک علف هرز مهاجم تبدیل شده است. نام لاتین این گیاه bashful (خجالت) می باشد. این نام اشاره به برگ های حساس آن دارد که بعد از لمس بسته می شوند.

 نکات

 - مواظب باشید بیش از اندازه به این گیاه آب ندهید و فقط آن را مرطوب نگه دارید.

 - گیاه قهر و آشتی در شب به خواب می رود و به همین دلیل برگ های آن بسته می شوند.

 - گل های زیبا و صورتی گیاه قهر و آشتی که مانند یک گلوله پنبه ای هستند می توانند دانه های زیادی تولید کنند.

 - پلاستیکی که روی گلدان کشیده می شود باید روشن باشد و به محض دیدن جوانه باید آن را از روی گلدان برداشت.

 - اگر گلدان را با پلاستیک می پوشانید، تا زمان جوانه زنی آن را در معرض نور مستقیم خورشید قرار ندهید. بعد از جوانه زنی پلاستیک را حذف کرده و گلدان را در نور کامل قرار دهید.

 - اولین برگ ها پس از چند روز ظاهر خواهند شد. برگ های اولیه حساس نیستند و حرکت نمی کنند. حدود سه هفته بعد، برگ ها بالغ می شوند و در زمان لازم حرکت خواهند کرد. هرچه گیاه بیشتر رشد می کند برگ ها حساس تر می شوند.

 - در صورت امکان برای آبیاری گیاه قهر و آشتی از آب مقطر یا آب باران استفاده کنید. زیرا اگر آب شیر مواد شیمیایی مانند کلر داشته باشد باعث ایجاد حساسیت در گیاه می شود.

 - دمای سرد از ظاهر شدن برگ ها جلوگیری می کند. گلدان را در یک مکان با دمای 21 تا 30 درجه قرار دهید. بهترین دما برای این گیاه 29 درجه سانتی گراد می باشد. اگر درجه حرارت بین 21 تا 30 درجه سانتی گراد باشد گیاه در کمتر از 7 روز جوانه می زند. اگر درجه حرارت پایین تر باشد جوانه زنی معمولا 21 تا 30 روز بعد از کاشت بذر انجام می شود.